Danıştay 6. Daire 1988/2420 Esas 1990/349 Karar Sayılı İlamı

Daire : ALTINCI DAİRE
Karar Yılı : 1990
Karar No : 349
Esas Yılı : 1988
Esas No : 2420
Karar Tarihi : 13/03/990

2981 SAYILI YASANIN 9-A MADDESİ UYARINCA YASAL HALE GELEN ÇEKME KAT HAKKINDA YENİDEN 3194 SAYILI YASANIN GEÇİCİ 7.MADDESİNİN 2.FIKRASI HÜKMÜNÜN UYGULANMASININ MÜMKÜN BULUNMADIĞI, 3194 SAYILI İMAR KANUNUNUN 46, 47, 48 VE GEÇİCİ 7.MADDELERİNE İLİŞKİN YÖNETMELİĞİN 2.02.MADDESİNİN 2.FIKRASININ 2981 SAYILI YASAYA AYKIRI OLDUĞU HK.

Dava, taşınmazda bulunan 1 bodrum 4 normal kat ve 1 çekme katlı yapıdaki çekme katın tam kata iblağı için verilen inşaat ruhsatı ile 3194 sayılı Yasanın 46, 47, 48 ve geçici 7.maddelerine ilişkin yönetmeliğin 2.02.maddesinin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; 3194 sayılı Yasanın 7.maddesinin 2.fıkrasıyla herhangi bir ayrım yapılmaksı-
zın mevcut çekme katların tam kata iblağ edileceği kuralının esas alındığı, yönetmeliğin iptali istenilen maddesiyle ise yasa maddesine açıklık getirilerek, istem mevzuata uygun olsun ister 2981 sayılı Yasa kapsamına dahil edilerek yasal hale getirilen çekme kat olsun tüm çekme katların mevcut çekme kat olarak kabul edildiği ve yasaya uygun olduğu, müdahillerin maliki olduğu binanın çekme katının kat maliklerinin de izni alınarak tam kata dönüştürülmesi için verilen ruhsatta 3194 sayılı Yasanın geçici 7.maddesi ile buna ilişkin yönetmeliğin 2.02.maddesine ve 2981 sayılı Yasanın 9/a maddesine aykırılık bulunmadığı belirtilerek dava reddedilmiş, bu karar davacı vekili tarafından temyiz
edilmiştir.
3194 sayılı Yasanın geçici 7.maddesinde Boğaziçi alanında mevcut çekme karların aynı gabari içinde kalmak koşulu ile tam kata iblağ edileceği kuralı yer almış, sözü edilen maddeye ilişkin yönetmeliğin 2.02.maddesinin 1.fıkrasında mevcut çekme katın inşa edildiği tarihte yürürlükte olan mevzuat hükümlerine uygun olarak yapılmış çekme kat olduğu, ikinci fıkrasında ise 2981 sayılı Yasaya göre af kapsamına dahil edilerek aynen veya ıslah edilerek muhafazası mümkün olan çekme katların da mevcut çekme kat kabul edileceği hükme bağlanmıştır.
Öte yandan, 2981 sayılı Yasanın 20.maddesinde "Bu kanunda yer alan ruhsat ve kullanma izni hakkındaki işlemler bir defaya mahsus olmak üzere uygulanır. Bu işlemler bundan sonraki uygulamalara örnek teşkil etmez ..." kuralı yer almaktadır.
Yukarıda açıklanan mevzuat hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, imar affından aynı yapının ancak bir kez yararlanabileceği, açıkca hükme bağlanmış bulunduğundan sözü edilen yönetmelik maddesinin 2.fıkrasında 2981 sayılı Af Yasasından yararlanan çekme katın tam kata dönüştürülerek tekrar aftan yararlanması mümkün olmayacağı nedeniyle sözü edilen Yönetmeliğin 2.02.maddesinin 2.fıkrası 2981 sayılı Yasanın 20. maddesindeki "Bu kanunda yer alan ruhsat ve kullanma izni hakkındaki bir defaya mahsqs olmak üzere uygulanır. Bu işlemler bundan sonraki uygulamalara örnek teşkil etmez ... kuralına aykırı bulunmaktadır.
Bu durum karşısında, 1953 onay tarihli imar planında H=9.50 m. yükseklikte yapı yapılması mümkün olan yerde 1962 yılında 6074 sayı ile H=15.50+Çekme katlı olarak ruhsatlı yapılan bir yapı sözkonusu olduğundan 2981 sayılı Yasanın 9.a maddesi gereğince yasal hale gelen çekme kat hakkında yeniden 3194 sayılı Yasanın geçici 7.maddesinin ikinci fıkrası hükmünün uygulanması mümkün olmadığı gibi, açıkca 2981 sayılı Yasanın 20.maddesine aykırı olan yönetmelik hükümünün uygulanması suretiyle anılan çekme katın tam kata dönüştürülmesi de olanaksız olduğundan, mahkemece verilen kararda isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, uyuşmazlığın niteliği ve dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler dava hakkın da karar vermeye yeterli görüldüğünden, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.bendi uyarınca işin esasının incelenmesine geçilerek yukarıda belirtilen nedenlerle 3194 sayılı İmar Kanununun 46, 47, 48 ve geçici 7.maddelerine ilişkin Yönetmeliğin 2.02.maddesinin 2.fıkrası ile dava konusu işlemin iptaline karar verildi.