1. Ceza Dairesi 2017/331 E. , 2017/1646 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama
HÜKÜM : a-Doğum tarihinin 25/09/1992 olarak tashihine,
b-TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezası,
c-TCK.nun 86/2, 29, 62, 52, 5271 sayılı CMK.nun 231. maddeleri uyarınca, 1.500 TL. adli para cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Sanık ... hakkında ..."u kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik sanık vekili ile katılan vekilinin temyizlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK.nun 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi hükmü de nazara alındığında, sanık vekili ile katılan vekilinin temyiz dilekçelerinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar verildi,
2-Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık vekili ile katılan ... vekilinin temyizleri ve ceza süresi itibariyle re"sen temyiz nedeniyle incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nun, maktul ...’u kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin öldürme kastı bulunmadığına, suçun niteliğine, haksız tahrikin derecesine, yaş tashihine esas raporların yetersizliğine, katılan vekilinin haksız tahrikin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” yazılmak suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 11/05/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.