Ecrimisil Kararları - Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/2722 Esas 2017/7287 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2722
Karar No: 2017/7287
Karar Tarihi: 12.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/2722 Esas 2017/7287 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, davalı bankadan kredi aldığını ve 3.332,00 TL tutarında alacak kesintilerinin yasal faiziyle birlikte iadesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabul edilmesiyle 1.473,77 TL'nin yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar vermiştir. Temyiz edilen bölüm 1.858,23 TL olduğu için davacının temyiz hakkı yoktur ve temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK’un 427/2 maddesi (tutara göre temyiz sınırı): 1.000.000.000 TL
- 5236 sayılı yasa, 19. madde (tutara göre temyiz sınırı 01.01.2016'dan itibaren): 2.190 TL

13. Hukuk Dairesi 2017/2722 E. , 2017/7287 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 6. Tüketici Mahkemesinden verilen 09/06/2016 gün ve 2015/504-2016/1398 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 10.01.2012 tarihinde davalı bankadan kredi kullandığını,banka tarafından tahsil edilen 900,00 TL dosya masrafı, 650,00 TL ekspertiz masrafı, 200,00 TL ipotek tesis masrafı ve 1.582,00 TL yapılandırma komisyon ücreti olmak üzere toplam 3.332,00 TL alacağın kesintilerin yapıldığı tarihlerden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece,davanın kısmen kabulü ile 1.473 ,77 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş ;hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz edilen bölüm1.858,23 TL
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.