MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/07/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı iddiasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının tanık olarak mahkeme huzurunda ifade verirken mahkeme heyeti ve izleyiciler huzurunda kendisi için "".. "" dediğini ve davalının kullandığı bu ifade ile kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davacı ile bir husumeti olmadığı gibi onu küçük düşürmek amacıyla da hareket etmediğini, davacının sinir hastası olduğunu ifade etmek isterken duruşma ortamının verdiği heyecanla bu ifadeyi kullandığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, kullanılan ifadenin davacının kişilik haklarına saldırı oluşturduğu gerekçesiyle istem kısmen kabul edilmiştir.
Dosya kapsamından; davalının davaya konu ifadeleri, davacının da taraf olduğu bir davada tanık olarak dinlendiği esnada söylediği anlaşılmaktadır. Davacının anne ve babasının bakımını üstlenemeyecek durumda olduğunu belirtmek için bu ifade kullanılmıştır. Dava konusu ifade halk arasında kullanılan ve kaba söz olarak nitelendirilebilecek bir ifadedir. Davalının tanık olarak verdiği ifadenin tamamı dikkate alındığında davacıyı küçük düşürmek gibi bir amaçla hareket edilmediği anlaşıldığından davacının kişilik haklarına saldırı söz konusu değildir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yukarıda açıklandığı gibi kısmen kabul kararı verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.