Yargıtay Kararları - Mala zarar verme ve tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5240 Esas 2018/3221 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5240
Karar No: 2018/3221
Karar Tarihi: 26.03.2018

Mala zarar verme ve tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5240 Esas 2018/3221 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın mala zarar verme ve tehdit suçlarından hükümlü olduğuna karar verdi. Ancak sanığın, tebligatın adresten taşınması sebebiyle yokluğunda verilen hükmün ilanen yapıldığı anlaşıldı. İlanen yapılan tebligatın geçersiz olduğu ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edildi. Sanığın suçları 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımına tabi olduğu ve zamanaşımını kesen son işlem olan ilk mahkumiyet kararının verildiği tarih olan 27.05.2009 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği belirlendi. Kararda, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e ve CMK.nun 223/8. maddeleri gözetilerek düşürülmesine karar verildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri ve 5320 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun.

8. Ceza Dairesi 2017/5240 E. , 2018/3221 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme ve tehdit
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın bildirdiği adrese yapılan tebligatın 01.08.2009 tarihinde adresten taşınması sebebiyle iade edildiği bunun üzerine ilanen tebligat yapıldığı anlaşılmış ise de; Tebligat Kanunu"nun 28. maddesi uyarınca tüm yollar tüketilmeden yapılmış olan ilanen tebliğin geçersiz olduğu ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan ilk mahkumiyet kararının verildiği tarih olan 27.05.2009 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e ve CMK.nun 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 26.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.