MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali


Hükümlü ...’un konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4 ve 119/1-c, 53, 58 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/10/2014 tarihli, 2013/610 Esas, 2014/389 Karar sayılı kararının kesinleşmesini müteakip anılan karara karşı Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 14/11/2019 tarihli ve 94660652-105-09-7500-2019-Kyb sayılı “Kanun Yararına Bozma” talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/11/2019 tarihli ve 2019/113601 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İstem yazısında;
“Dosya kapsamına göre, diğer sanıklar... ve... hakkında mağdur Baki Sement"e yönelik olarak işledikleri konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 28/03/2019 tarihli ve 2018/1870 esas, 2019/4222 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2019 tarihli ve 2019/359 esas, 2019/609 sayılı karar ile sanıkların beraatine karar verildiği, beraat kararlarının 04/09/2019 tarihinde kesinleştiği nazara alındığında, sanık ..."un mağdur Baki Sement"e karşı işlediği konut dokunulmazlığını ihlal suçunu birden fazla kişi ile birlikte işlediğinin sabit olmaması karşısında, sanık hakkında Baki Sement"e yönelik işlediği konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı Kanun"un 119/1-c maddesi gereği artırım yapılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal değerlendirme:
Uyuşmazlık konusunda bir karar vermeden önce, kanun yararına bozma istemine konu edilen hükümde belirlenen yeni bir hukuka aykırılık durumunun incelenmesi gerekmektedir.
Yargıtay incelemesi sırasında saptanan yeni hukuka aykırılık nedeni, kanun yararına bozma konusu yapılmadığında, belirtilen kanun yolunun niteliği gereği resen giderilemeyecektir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.7.2007 tarihli, 2007/145 Esas, 2007/172 Karar sayılı ve 27.3.2007 tarihli, 2007/73 Esas, 2007/76 karar sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere hükümdeki diğer yasaya aykırılıklar giderilmeden, uyuşmazlık konusunda karar verilmesi halinde, hukuka aykırılıkları giderme ve ülkede uygulama birliğini hukuka uygunlukla sağlama amacına hizmet için öngörülen "Kanun yararına bozma" kurumu, bünyesinde hukuka aykırılık taşıyan hükümleri onaylama sonucunu doğuracaktır. Bu nedenle kanun yararına bozma konusunun bu aşamada sonuçlandırılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
İnceleme konusu somut olayda:
5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin 6. fıkrasında, "Tekerrür halinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır." 7.fıkrasında, "Mahkûmiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir." 5275 sayılı İnfaz Kanunu’nun 108. maddesinin 4. fıkrasında, "Hakim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler." 5. fıkrasında, "Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümler uygulanır." 6. fıkrasında ise "Hakim, mükerrir hakkında denetim süresinin uzatılmasına karar verebilir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir." hükümleri yer almaktadır.
Hükümlü hakkında mağdur Baki Sement’e yönelik nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerde, hükmolunan hapis cezalarının TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, ancak 5275 sayılı İnfaz Kanunu’nun 108. maddesi hükümleri gözetilmeden infazı kısıtlar biçimde denetim süresinin de hükümde belirtildiği görülmektedir. İnfaz Kanunu’nun 108. maddesinin 5 ve 6. fıkraları hükümlerine göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma yetkisinin, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek, koşullu salıvermeyle ilgili kararı verecek mahkemeye ait olması nedeniyle Mahkemenin uygulamasının hukuka uygun olmadığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay incelemesi sırasında saptanan ve yukarıda belirtilen yeni hukuka aykırılık nedenleri, kanun yararına bozma konusu yapılmadığından ve anılan hukuka aykırılık nedenleri hakkında görüş bildirildikten sonra yeniden değerlendirme yapılacağından, kanun yararına bozma konusunun bu aşamada sonuçlandırılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ VE KARAR:
1-Kanun yararına bozma istemi hakkında bu aşamada bir KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Hükümlerde saptanan yeni hukuka aykırılık nedenleri açısından, kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, bu hususun değerlendirilmesinden sonra, diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 24/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.