MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/11/2017 tarih ve 2017/39 E. - 2017/520 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/11/2018 tarih ve 2018/466 E. - 2018/1133 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "ORVİTAL" ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “REVİTA” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPMK’ya yaptığı başvuruya karşı müvekkili itirazının nihai olarak davalı Kurumca reddedildiğini, oysa dava konusu “REVİTA” ibaresinin “ORVİTAL” ve “ALVİTA” markaları ile birbirine çok yakın derecede benzer olduğunu, dava konusu markanın davacı müvekkiline ait markaların serisi niteliğinde algılanacağını, marka başvurusu ile mesnet marka kapsamlarının da aynı tür olduğunu, mesnet markaların tüketiciler açısından tanınmış marka haline geldiğinin kabulünün gerektiğini, 556 sayılı KHK’nın 8/3 maddesi uyarınca başvuru sahibi tarafın tescil almak istediği 29 ve 30. Sınıfa dahil olan mallar bakımından gerçek hak sahibinin müvekkil olduğunu ileri sürerek 2016-M-12396 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekilinin bilirkişi raporuna karşı beyan dilekçesi ile; başvuru ile itiraza mesnet markanın görsel ve fonetik olarak benzer olmadığını, iltibasın bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu başvurunun "REVİTA" ibaresinden oluştuğu, kapsamında 29, 30. sınıftaki mal ve hizmetlerin bulunduğu, itiraza dayanak markanın ise "ORVİTAL" ibaresinden meydana geldiği, koruma kapsamlarında 05, 29, 30, 31, 32, 35, 43. sınıflardaki mal ve hizmetlerin yer aldığı, başvuru standart karekterle yazılmış "REVİTA" ibaresinden oluşurken itiraza dayanak markaların standart karekterle yazılı "ORVİTAL" ibarelerinden oluştuğu, dava konusu marka ile itiraza gerekçe olarak gösterilen markanın 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzer olmadığı, davacının “ORVİTAL” ibaresini içeren markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 bendi anlamında tanınmış marka olduğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etimştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde; davacı vekilinin, hükümsüzlük davasına mesnet olarak sunduğu, 2010/12773 nolu “Alvita” ibareli ve “Orvital” esas unsurlu diğer markalarının da davalı marka başvurusuna 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesine göre benzer bulunmamasına, İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.