Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı işçi işlerin ağır olması ve bir kısım alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı husumet itirazıyla birlikte davacıya tüm yasal haklarının düzenli olarak ödendiğini, davacının imzasını taşıyan kayıt ve belgeler ile banka kayıtlarının bu durumu teyit ettiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yıllık izin kullandırıldığı noktasında ispat külfeti işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer belgeler ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren işçiye yemin teklif edebilir. 02/10/2012 tarihli bilirkişi raporunda davacının 3 yıl 8 ay 28 gün kıdeminin bulunduğu ve kıdemine göre 42 gün yıllık izin hakkının bulunduğu tespit edilmiştir. Dosyaya sunulan yıllık ücretli izin defteri sureti izinlerin kullandırıldığı aylara ilişkin personel devam çizelgeleri ile aylık imza föyleri ve maaş bordrolarının karşılaştırılarak incelenmesinde; davacının, 17.12.2009-30.12.2009 tarihleri arası 12 iş günü, 14.12.2010-28.12.2010 tarihleri arası 12 iş günü ve 23.5.2011-08.06.2011 tarihleri arası 14 iş günü olmak üzere 38 işgünü yıllık izin kullandığı ve bakiye 4 gün karşılığı yıllık izin ücreti alacağı tespit edilmiştir.
Bu rapora davacı taraf itiraz ederek nöbet çizelgelerini sunmuştur. Mahkemece davacının itirazı doğrultusunda ek rapor aldırılmış ve 14.05.2013 tarihli ek rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı tarafça yıllık izin konusunda ibraz edilen belgeler davacının yıllık izin talebi ve talep ettiği izni kullandığına dair belgeler olup imzası davacı tarafından inkar edilmediğinden kesin delil niteliğindedir. Davacının ibraz ettiği nöbet çizelgeleri bu delilleri bertaraf edecek nitelikte değildir. Davalı tarafça davacının 38 gün yıllık izin kullandığı ispatlanmıştır. Bu durumun aksi ispat edilememiştir. Yıllık izin alacağı yönünden ilk rapor doğrultusunda karar verilmesi gerekirken davacının yerinde olmayan itirazına itibar edilerek yanılgılı değerlendirmeyle karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.