MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/12/2017 tarih ve 2016/312 E- 2017/837 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 11/10/2018 tarih ve 2018/492 E- 2018/1027 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının davacı Banka"nın Konya şubesine 28/10/2015 tarihinde 600.000 Euro alacağını, karşılığını dava dışı bankadan EFT yoluyla göndereceğini beyan ederek taahhütte bulunup kendisi adına 3.1945 Euro/TL’den 600.000 Euro alınması talimatını verdiğini, müvekkilinin sözlü talimatı yerine getirerek 600.000 Euro’yu tedarik ettiğini, buna rağmen davalının Euro bedelini göndermediğini, müvekkilinin 600.000 Euro"yu 3.1927 Euro/TL üzerinden satmak suretiyle işlemi iptal etmek zorunda kaldığını, 600.000 Euro"nun alış ve satışı arasındaki fark nedeniyle 55.620 TL zarar oluştuğunu ileri sürerek 55.620 TL’nin 02.12.2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin Euro satın almak için talimat vermediğini, davacının bu yöndeki iddialarını yazılı delille ispatlaması gerektiğini, kaldı ki müvekkilinin davacı nezdindeki hesaplarında da böyle bir işlemin bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacı yanca dosyaya sunulan ve taraflar arasındaki dava konusu olay tarihindeki ve olay tarihinden öncesine ait telefon görüşmelerine ait CD dökümlerinde davacı banka çalışanı ile davalı arasında geçtiği iddia edilen konuşmalar dosyaya ibraz edilmiş ise de davacı banka tarafından ibraz edilen telefon konuşma kayıtlarının 02/11/2015 tarih ve sonraki tarihleri içermediği, davalının 600.000,00 Euro"ya ilişkin diğer talimatlarının belirlenemediği, riskin ve zararın hangi hallerde gerçekleşmiş sayılacağı ve banka yönünden riskin gerçekleşmesi halinde tarafların yükümlülüklerini düzenleyen bir sözleşme hükmü bulunmadığı gibi davacı
bankanın basiretli bir tacir gibi hareket ederek sözleşme yapıp teminat almaksızın bu ölçekte bir işlemi sadece telefon talimatıyla gerçekleştirmesindeki ağır kusurunun TBK"nın 52.maddesi gereğince tazminat sorumluluğunun tamamen kaldırılmasını da gerektireceği, davacının iddialarını ispatlayacak başkaca delil sunulmamış olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, aynı gerekçe ile İlk Derece Mahkemesi kararının yerinde olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına ve özellikle taraflar arasındaki telefon görüşmesine ilişkin dökümün 6100 sayılı HMK’nın 202. maddesi uyarınca delil başlangıcı kabul edilecek olsa dahi davacının taraflar arasındaki satım işlemini diğer delillerle ispatlayamamış olmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varılmakla kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 27/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.