MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından açılan kamu davasında, sanığın suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunması, sahte fatura kullanma suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki "”Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır."” şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için; kanaat oluşturacak sayıda fatura aslının dosya arasına konulmasından sonra incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, suça konu faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının getirtilmesi, anılan mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyalarının getirtilip incelenerek, özetlerinin duruşma tutanağına yazılması, bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması, sahteliği ortaya koyan delillerin nelerden ibaret olduğunun belirlenmesi, suça konu faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişiler tanık sıfatıyla dinlenerek faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak verdikleri ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulmasından sonra toplanan deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Sahte fatura kullanma suçunda her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda kullanılan sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura kullanma suçunu oluşturacağı cihetle, her takvim yılındaki eylemlerin ayrı ayrı zincirleme biçimde işlenmiş suçları oluşturduğu gözetilmeden, hangi takvim yılından hüküm kurulduğu belirtilmeksizin ve zincirleme suç hükümleri uygulanmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Sahte fatura kullanma suçunda suç tarihinin, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olduğu cihetle, 2005 yılında kullanılan son fatura 27.12.2005, 2006 yılında kullanılan son fatura 24.11.2006 ve 2007 yılında kullanılan son fatura 23.07.2007 tarihli olup, bu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle suç tarihlerinin 2005 takvim yılı için 21.01.2006, 2006 takvim yılı için 21.12.2007 ve 2007 takvim yılı için 21.08.2007 olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak 18.08.2010 yazılması,
c) Sanığın kamu zararını 6111 sayılı Yasa kapsamında yapılandırıp taksitlerini ödediğini savunması ve kovuşturma aşamasında alınan bilirkişi raporunda, sanığın 6111 sayılı Yasanın 3. maddesi uyarınca yapılandırma yoluna gitmiş olması nedeni ile vergi kaybının ortadan kalkmış olduğu yönünde görüş bildirilmesi karşısında, ilgili vergi dairesinden sanığın savunması doğrultusunda kamu zararının olup olmadığı araştırılarak, hukuksal durumunun değerlendirilmesi yerine, sabıkası bulunmayan ve hakkında TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanıp, hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, “kurumun zararını karşılamadığı” biçiminde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
d) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından hiçbir şekilde uygulanamayacağının gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 10.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.