Konya Ceza Kararları - Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16462 Esas 2018/238 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16462
Karar No: 2018/238
Karar Tarihi: 15.01.2018

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16462 Esas 2018/238 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçuyla açılan davada, iddianamede belirtilen suç dışında başka bir suç için mahkumiyet hükmü kurulamayacağını belirtti. Sanık hakkında sahte fatura kullanmak suçundan mahkumiyet hükmü verilmesi ise iddianame dışına çıkıldığı ve bu suçların ayrı ve bağımsız olduğu için mümkün değildi. Ayrıca suça konu olan faturaların vergi usul kanununa uygunluğunun incelenmemesi ve cezası ertelenen sanık için belirlenen denetim süresinin hükümolunan ceza miktarından daha az belirlenmesi gibi sebeplerle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5271 sayılı CMK'nın 225. maddesi: Hüküm konusu sadece iddianamede belirtilen suç ve faili kapsar.
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi: Davanın açılabilmesi için mütalaa ve vergi suçu raporu gibi belgelerin bulunması gereklidir.
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi: Vergi usul işlemlerinde kullanılan belgelerin zorunlu bilgileri içermesi gerekmektedir.
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi: Faturaların zorunlu bilgileri içermesi gereklidir.
- TCK'nın 51/3. maddesi: Cezası ertelenen sanık için belirlenen denetim süresi, hükümol

11. Ceza Dairesi 2017/16462 E. , 2018/238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-5271 sayılı CMK"nın 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamade açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; 23.11.2011 tarihli iddianame ile 213 sayılı Yasanın 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, "2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura kullanmak” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenlemek" ve “sahte fatura kullanmak” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak sanık hakkında “sahte fatura kullanmak” suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarında, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; suça konu fatura asılları ya da onaylı suretlerinin duruşmaya getirtilip incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)TCK"nın 51/3. maddesine göre, cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresinin alt sınırının hükmolunan ceza miktarından az olamayacağı gözetilmeden, ceza miktarından daha az denetim süresi belirlenmesi,
c)TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.