Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/19837 Esas 2018/151 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19837
Karar No: 2018/151
Karar Tarihi: 09.01.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/19837 Esas 2018/151 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bu mahkeme kararı Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçuyla ilgili verilmiş bir beraat kararının temyiz edilmesi üzerine incelenmiştir. Kararda, katılanın temyiz talebinin süresi dolduğu için reddedildiği, sanığın ise usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hüküm üzerine temyiz talebinde bulunduğu ancak ek kararının reddine ilişkin talebi doğru bir şekilde karara bağlanmadığı için dosyanın incelemeye gönderildiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanığın temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve bu karar kanun maddelerine uygun bulunmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 310/1 ve 317. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2016/19837 E. , 2018/151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Katılan ... ...vekilinin temyiz talebinin incelenmesi neticesinde;
Yüze karşı verilip, 08/11/2012 tarihinde tefhim edilen hükmü 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 310/1 maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süreden sonra 16/11/2012 tarihinde temyiz eden katılan ... ... vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Sanık ...’nın temyiz talebinin incelenmesi neticesinde;
Sanığın savunmasının alındığı duruşmada bildirdiği adresine yapılan tebligatın iade edilmesinden sonra MERNİS adresine gerekçeli kararın 13/12/2012 tarihinde usulüne uygun tebliğ edildiği, sanığın 12/09/2013 tarihli dilekçesi ile infazın durdurulmasını ve dosyanın temyize gönderilmesini talep ettiği, mahkemece bu talebin süre yönünden reddine dair 19/09/2013 tarihinde ek karar verildiği, sanığa ek kararın 27/09/2013 tarihinde tebliğ edildiği, 02/10/2013 tarihinde ek karara karşı temyiz talebinde bulunduğu, ek karara karşı kanun yolunun temyiz olmasına rağmen mahkemece itiraz yolu açık bırakılarak talebin Büyükçekmece 4. Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderildiği, mahkemece talebin 24/10/2013 tarihinde reddine karar verildiği, bu kararın yok hükmünde olduğu anlaşıldığından mahkemece dosyanın temyizen incelenmek üzere dairemize gönderildiği, sanığın 02/10/2013 tarihli dilekçesinin ek kararın temyizine ilişkin olduğu belirlenerek yapılan inceleme neticesinde;
Yokluğunda verilip, 13/12/2012 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süreden sonra 12/09/2013 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine dair verilen ek kararın usulüne uygun olduğu anlaşılmakla, temyiz talebinin reddine dair 19/09/2013 tarihli ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.