Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 134/2.maddesi uyarınca “ihalenin feshini, Borçlar Kanunu"nun 226. maddesinde yazılı sebepler de dahil olmak üzere yalnız satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenler yurt içinde bir adres göstermek koşuluyla icra mahkemesinden şikayet yolu ile ihale tarihinden itibaren yedi gün içinde isteyebilirler”. Aynı maddenin 6.fıkrasına göre ise; “satış ilanı tebliğ edilmemiş veya satılan malın esaslı vasıflarındaki hataya veya ihalede fesada bilahare vakıf olunmuşsa şikayet müddeti ıttıla tarihinden başlar. Şu kadar ki, bu müddet ihaleden itibaren bir seneyi geçemez.”
Somut olayda, ihalenin 05.07.2012 tarihinde yapıldığı, borçlu vekilinin ise İİK.nun 134/2.maddesinde öngörülen yasal 7 günlük süreden sonra 06.08.2012 tarihinde icra mahkemesine başvurarak, ihalenin feshini istediği anlaşılmıştır. Borçlu vekilinin şikayeti İİK.nun 134/2.maddesinde öngörülen yasal 7 günlük süreden sonra olduğu gibi, başvuru aynı maddenin 6.fıkrası kapsamında da  değildir. Satış tebligatının yapılan incelemesinde 7201 Sayılı Kanunun 21/1. maddesine göre usule uygun olarak tebliğ edildiği görülmektedir, mahkemece de satış tebligatı usule uygun kabul edildiğine göre, istemin süre aşımı nedeniyle reddi yerine esasının incelenmesi doğru değil ise de; sonuçta istem reddedildiğinden karar sonucu itibari ile doğrudur. Bu nedenle borçlu vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK. nun 134. maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesine göre işin esasına girilmeden ihalenin feshi talebinin reddi halinde davacının para cezasına hükmedilemeyeceği öngörülmektedir. Bu durumda şikayetçinin ihalenin feshi istemi süre aşımı nedeniyle ve işin esasına girilmeden reddedileceğinden aleyhine ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekmekle beraber anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Eskişehir 2. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 18.10.2012 tarih ve 2012/480-563 sayılı kararının hüküm bölümünün 1. bendinin ikinci paragrafında yer alan; “Davacının İİK 134 maddesi gereğince ihale bedelinin %10"u oranında para cezasına mahkumiyetine” sözcüklerinin karar metninden çıkartılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.