MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddine, mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ...’ı olası kast ile kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz talebinin reddine ilişkin 21.12.2015 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdur ...’nu kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
a) Sanık ...’ın kısa kararın açıklandığı duruşmada, başka suçtan dolayı cezaevinde hükümlü sıfatıyla bulunduğunun ve duruşmalardan bağışık tutulması konusunda talebinin de olmadığının anlaşılması karşısında; sanığın 5271 sayılı CMK’nin 196. maddesi gereğince duruşmaya getirtilerek veya SEGBİS yolu ile esas hakkındaki savunması sorulduktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yokluğunda yargılama yapılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Olay günü tanık ...’in sanık ...’ın eşi ...’ya ortak tanıdıkları mağdur ...’nun sanık ... hakkında sinkaflı küfür ettiğini söylediği, ...’nun da bu durumu eşi sanık ...’a iletmesi üzerine sanık ...’ın cep telefonu ile mağdur ... ile görüştüğü, tarafların telefonda tartışmalarından sonra sanığın evinin önünde mağdur ...’i av tüfeği ile yaraladığı olayda, sanığın TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca verilen cezasında TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
c) Sanığın ikinci kez mükerrir kabul edildiği Menemen(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 09.09.2009 tarihinde kesinleşmiş, 03.03.2009 tarih ve 2008/241 Esas - 2009/217 Karar sayılı ilamına konu suçların 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesinde yazılı tehdit suçu ile TCK’nin 125/1. maddesi uyarınca hakaret suçlarına ait olduğu ve 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırarak ve yine sanığın Uyap’tan alınan güncel adli sicil kaydında 5275 sayılı Kanun"un 108/2. ve 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas alınabilecek daha ağır cezayı içeren mahkumiyet hükmünün de bulunduğu görülmekle Yargıtay denetimine esas olacak şekilde kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir şekilde anılan ilamların getirtilerek sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması hususunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca tekerrüre esas ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
3) Sanık hakkında müşteki ...’u olası kast ile kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanık ...’ın kısa kararın açıklandığı duruşmada, başka suçtan dolayı cezaevinde hükümlü sıfatıyla bulunduğunun ve duruşmalardan bağışık tutulması konusunda talebinin de olmadığının anlaşılması karşısında; sanığın 5271 sayılı CMK’nin 196. maddesi gereğince duruşmaya getirtilerek veya SEGBİS yolu ile esas hakkındaki savunması sorulduktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yokluğunda yargılama yapılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanığın ikinci kez mükerrir kabul edildiği Menemen(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 09.09.2009 tarihinde kesinleşmiş, 03.03.2009 tarih ve 2008/241 Esas - 2009/217 Karar sayılı ilamına konu suçların 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesinde yazılı tehdit suçu ile TCK’nin 125/1. maddesi uyarınca hakaret suçlarına ait olduğu ve 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırarak ve yine sanığın Uyap’tan alınan güncel adli sicil kaydında 5275 sayılı Kanun"un 108/2. ve 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas alınabilecek daha ağır cezayı içeren mahkumiyet hükmünün de bulunduğu görülmekle Yargıtay denetimine esas olacak şekilde kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir şekilde anılan ilamların getirtilerek sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması hususunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca tekerrüre esas ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 08.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.