MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, Suç eşyasının satın alınması
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 gün, 2013/11-397 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “resmi belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerekeceği, ayrıca 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinde “değişik zamanlarda” denildiğinden, aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı, somut olayda motorlu araç trafik ve tescil belgeleri ile plakalar ve sahte sürücü belgelerinin aynı anda ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin bütün halinde 5237 sayılı TCK"nın 204/1. maddesinde düzenlenen tek bir resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı ancak belge sayısı ve çeşitliliğinin TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın tayininde nazara alınması gerektiği gözetilmeden ve Bursa Kriminal Polis Laboratuvarı’nın 12/10/2010 tarihli raporu ile “motorlu araç trafik belgesinin ön yüzünde bu tür orjinal belgelerde bulunması gereken ve laminasyon yöntemiyle oluşturulan mühür izinin ve lamine numarasının bulunmadığı, bu nedenle aldatma kabiliyetinin olmadığı” belirtilmiş olmasına rağmen mahkemenin 17/12/2013 tarihli duruşmada yaptığı gözlemde bu belgenin aldatma kabiliyetinin nasıl oluştuğu açıklanmadan ve belge aslı dosya arasına konulmadan, yine aynı tarihli gözlemde aldatma yeteneğinin bulunmadığı belirtilen ... adına düzenlenen sürücü belgesinin de hükme esas alınması ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
II- Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Sanık hakkında suç eşyasının satın alınması ve kabul edilmesi suçundan açılan kamu davasında; UYAP’tan temin edilen İstanbul Anadolu 12.Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2013 tarih ve 2013/143 Esas, 2013/491 Karar sayılı ilamının incelenmesinde, sanık hakkında Üsküdar Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.06.2009 tarih ve 2009/4324 Esas sayılı iddianamesi ile suça konu araçla ilgili olarak hırsızlık suçundan kamu davası açıldığı, İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.07.2010 tarih ve 2009/415 Esas, 2010/272 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdiği, Yargıtay 13. Ceza Dairesi"nin 21.02.2013 tarih ve 2013/3913 Karar sayılı ilamı ile, sanığın aracın çalınması eylemine katıldığına dair mahkumiyetine yeter kesin ve inandırıcı deliller karar yerinde gösterilmeden ve eylemlerinin TCK"nın 165. maddesine uyan suçu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verildiği gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası Mahkemenin 24.12.2013 tarih ve 2013/143 Esas, 2013/491 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan mahkumiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.