Danıştay 9. Daire 2020/5256 Esas 2022/2515 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/5256
Karar No : 2022/2515

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesi uyarınca istenilen teminatın süresinde gösterilmemesi nedeniyle düzenlenen ... tarih ve ... sayılı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; 213 sayılı Kanunun 153/A maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca ticari, zirai ve mesleki faaliyeti bulunan ancak bu faaliyetlerinin yanında sahte belge düzenleme fiilini de işleyen mükelleflerden teminat istenebilmesi için ilk olarak sahte belge düzenleme fiilinin işlendiğinin yürütülen vergi incelemesi neticesinde düzenlenen raporla tespit edilmiş olması ve aynı zamanda inceleme sonucunda tarh edilen vergi ile kesilen cezaların kesinleşmiş olmasının gerektiği, söz konusu şartların sağlanması halinde teminat isteneceği ve verilen süre içinde teminatın gösterilmemesi halinde, 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edileceği sonucuna varıldığı, davacı adına sahte fatura düzenlenme fiiline iştirak nedeniyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344/2. maddesi uyarınca kesilen vergi ziyaı cezalarına karşı dava açıldığı ve dolayısıyla söz konusu cezaların henüz kesinleşmediği görüldüğünden, 213 sayılı Kanunun 153/A maddesinin altıncı fıkrası kapsamında teminat istenebilmesi için gerekli olan koşullardan olan cezaların kesinleşmiş olması hususunun davacı nezdinde gerçekleşmediğinin sabit olduğu, bu nedenle söz konusu teminat alacağının tahsili amacıyla düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dosyanın incelenmesinden,... Teknik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen ... tarih ve ... sayılı vergi tekniği raporunda, ... ve ..'in, ... Teknik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. ismini kullanmak suretiyle sahte belge düzenledikleri ve komisyon ve ihracat geliri elde ettikleri, davacının Gelir İdaresi Başkanlığı ile anlaşmalı matbaacı olarak faaliyette bulunduğu, şirket adına fatura düzenleyerek ...'e teslim ettiği, bu sırada da şirketi temsile yetkili olduğuna ilişkin yetki belgesinin ... 'ten istenilmediği ve dolayısıyla davacının sahte belge düzenlediği ileri sürülen ... ve ...'in sahte belge düzenleme fiiline şirket adına fatura basmak suretiyle iştirak ettiği kanaatine varıldığının görüldüğü, bu durumda, sahte belge düzenleme fiilinin davacı tarafından bilfiil işlenmemiş olması nedeniyle 213 sayılı Vergi Usul Kanun'un 153/A maddesi uyarınca davacıdan teminat istenmesi yasal olarak mümkün olmadığından, ödeme emrine karşı açılan davalarda ileri sürülebilecek iddialardan olan "borcum yoktur" kapsamında değerlendirilme yapılmak suretiyle, istenilen teminatın davacı tarafından vadesi içinde ödenmemesi üzerine tahsili amacıyla düzenlenen ... tarih ve ... sayılı ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının sahte fatura düzenlediğinin tespit edilmesi üzerine 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesi uyarınca teminat istenildiği, maddede yer alan şartların dava konusu olayda gerçekleştiği, yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun yukarıda yazılı gerekçeyle reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.