
Esas No: 2013/20341
Karar No: 2014/4023
Karar Tarihi: 17.02.2014
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20341 Esas 2014/4023 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Espiye Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 04/04/2013
Numarası : 2011/468-2013/140
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı.Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara,hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin 10.02.2011 - 08.08.2011 tarihleri arasında davalı şirkete ait dolum tesislerinde çalıştığını, son aldığı ücretin aylık 1.700,00 TL net olduğunu, 08.08.2011 tarihinde iş akdinin davalı işverence feshedildiğini ve işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile fazla mesai ,ulusal bayram genel tatil ve asgari geçim indirimi alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının tüm hak ve alacaklarının ödendiğini, davalı şirketin ibra edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacağının kabulüne ve diğer alacak taleplerinin reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde son aylık ücretinin net 1.700,00 TL olduğunu iddia etmiştir. İşverence düzenlenen bordroların tetkikinden davacının Haziran 2011 ayı ücretinin 2.319,30 TL brüt, 1.750,00 TL net, Temmuz 2011 ayı ücretinin 2.443,15 TL brüt, 1.750,00 TL net olarak ödendiği görülmekte olup davacının bu aylarda gerçekten aylık net 1.750,00 TL ücretle çalıştığı bellidir. Davacının talebi gözetilerek 1.700,00 TL net ücretin brütü bulunarak fazla çalışma ve genel tatil alacağının hesaplanması gerekirken 1.750,00 TL net ücretin brütü üzerinden talep aşılmak suretiyle hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi hatalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.