MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, Yargıtay"ca incelenmesini gerektiren temyiz yolu bulunmadığından, yasal süre içerisinde yapılan itiraz için gereğinin itiraz merciince yerine getirilmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II) Sanık ... hakkında 28/01/2016 tarihli ek karar ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık ..."nin 21/01/2016 tarihinde eski hale getirme talepli temyiz dilekçesi verdiği, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulaması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 311. maddesine göre eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme merciin Yargıtayın ilgili dairesi olduğunun anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan İstanbul Anadolu 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2016 tarihli ek karar, kaldırılarak yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen 17/12/2013 tarihli hükmün, sanığın sorgusu sırasında bildirdiği bilinen son adresinde 20/01/2014 tarihinde usulüne uygun biçimde tebliğ olunduğunun anlaşılması karşısında, sanık müdafiinin geçerli bir sebebe dayanmayan 21/01/2016 tarihli eski hale getirme istemi ile 17/12/2013 tarihli hükme yönelik süresinde olmayan temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
III) Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler ile; sanık ... hakkında müştekiler ... ve ...’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından ve müşteki ...’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya içerisindeki tespit ve tutanaklara göre; eylemlerin birden fazla kişi ile birlikte gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında TCK’nun 143/1 ve 119/1-c maddelerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayinleri, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; müşteki ..."a yönelik hırsızlık suçuna ilişkin gerekçeli kararda (8) numaralı bent olarak gösterilen hüküm kısmında bu suçtan dolayı sanık ... hakkında mahkumiyet hükmü kurulmadığı halde cezanın ertelenmemesiyle ilgili "D" fıkrası ile TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili "F" fıkrasında sanık ..."nin isminin yazılması ve gerekçeli kararın (13) numaralı bendinde müşteki adının "..." yerine "..." olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; temyize konu sanıklar ..., ..., ..., ... ve temyize konu olmayan sanıklar ... ve ... hakkında iddianamede atılı olan suçlardan bir kısmı hakkında hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, hüküm kurulmayan atılı suçlardan dolayı zamanaşımı içerisinde mahkemesince her zaman bir karar verilmesi olanaklı görülmüş; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği değerlendirilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ...’un temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
IV) Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya içerisindeki tespit ve tutanaklara göre; eylemlerin birden fazla kişi ile birlikte gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK’nun 143/1 ve 119/1-c maddelerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayinleri aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Kadıköy 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin (İstanbul Anadolu 36. Asliye Ceza Mahkemesi) 29/12/2010 tarihli 2010/781 Esas ve 2010/862 Karar sayılı ilamının karar tarihinden sonra 17.02.2016 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin (İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesi) 27/09/2010 tarihinde kesinleşen 24/11/2008 tarihli 2008/246 Esas ve 2008/293 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekliliği,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkralarının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerinden “Kadıköy 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2011 tarihinde kesinleşen 29/12/2010 gün ve 2010/781- 862 sayılı ilamı” şeklindeki ibarelerin çıkarılması ve yerlerine “Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 27/09/2010 tarihinde kesinleşen 24/11/2008 tarihli 2008/246 Esas ve 2008/293 Karar sayılı ilamı” cümlesinin yazılması ve yine TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların bütünüyle çıkarılarak yerlerine “Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
V) Sanık ... hakkında müşteki ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müşteki beyanı ve kolluk tutanaklarına göre, müştekinin evinden çalınan bir eşyanın olmadığı; dolayısıyla hırsızlık eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ve hatta mahkeme kabulünün de bu yönde olduğunun anlaşılmasına rağmen tamamlanmış suç dolayısıyla hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK"nun 6. maddesinin (e) bendinde gece vaktinin, güneşin batmasından bir saat sonra başlayan ve doğmasından bir saat evvele kadar devam eden zaman dilimi olarak tanımlandığı, dosya içerisindeki tespit ve tutanaklara göre hırsızlık suçunun 21:40 sularında işlendiği ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde güneşin batış saatinin 17:51 ve gece vaktinin ise 18:51"de başladığının anlaşılması karşısında hırsızlık eyleminin gece vakti işlendiği sabit olmasına rağmen sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nun 143/1. maddesi uyarınca arttırılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
3- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 12.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.