Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2178 Esas 2019/6789 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2178
Karar No: 2019/6789
Karar Tarihi: 30.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2178 Esas 2019/6789 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan 10 ay hapis cezasına çarptırıldığı ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı belirtiliyor. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, kararın infazı aşamasında değişiklikler yapılan kanun maddeleri dikkate alınmadan verildiği ve bu nedenle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildiği ifade ediliyor.
Kararda, suçun TCK'nın 191/1-2 ve 62. maddelerine göre işlendiği belirtilirken, değiştirilen 5237 sayılı TCK'nın 191/7. maddesi ile 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası da detaylı bir şekilde açıklanması istenmektedir.

10. Ceza Dairesi 2019/2178 E. , 2019/6789 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MARDİN 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet
2- Aynen infaz

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mahkemece 18.02.2014 tarihli, 2013/301 esas, 2014/157 sayılı karar ile TCK"nın 191/1-2, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 18/04/2014 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 06/11/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 30.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.