Kira Kararları - Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1682 Esas 2014/4588 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1682
Karar No: 2014/4588
Karar Tarihi: 25.02.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1682 Esas 2014/4588 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı işçi iş sözleşmesinin geçerli bir neden olmadan feshedildiğini iddia ederek işe iade, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücreti talep etmiştir. Davalı işveren ise ekonomik kriz ve yüksek işçilik maliyetleri sebebiyle işletmenin kapatılması tehlikesinden kurtulmak amacıyla personel sayısını azalttıklarını ve feshin geçerli bir nedenle yapıldığını savunmuştur.
Mahkeme davacının taleplerini kabul ederek feshin sendikal nedenle yapıldığı gerekçesiyle işe iade ve 1 yıllık ücret tutarında işe başlatmama tazminatına hükmetmiştir. Ancak kısa kararda tazminat miktarı 4 ay olarak belirtilirken, gerekçeli kararda ise 1 yıl olarak belirtilmiştir. Bu durum İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca aykırılığın giderilmesi gerektiği ve hükümde bozma nedeni olduğu belirtilerek, davalı vekilinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm BOZULMUŞTUR.
6100 sayılı HMK'nın 298/2. maddesi gereğince, hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekmektedir. İşe başlatmama tazminatı miktarında yapılan hata bu kurala aykırıdır.
Kararda geçen kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 298/2. maddesi.

7. Hukuk Dairesi 2014/1682 E. , 2014/4588 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Samsun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 08/11/2013
Numarası : 2013/181-2013/593

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini, işverenin sendikalı-sendikasız birçok işçiyi çeşitli bahanelerle işten çıkarmaya devam ettiğini belirterek feshin geçersizlğine, işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, ekonomik kriz, işçilik maliyetlerinin yüksek olması sebebiyle işletmenin kapatılması tehlikesinden kurtulmak amacıyla işçilik maliyetlerini düşürmek için işçi sayısının azaltılması yoluna gittiğini, üretim faaliyetlerinin 21.01.2013 tarihi itibariyle durdurulduğunu, bu hali ile fazla personelin çıkartılması yoluna gidildiğini, yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan işveren feshinin geçersiz olduğu, feshin sendikal nedenlerle yapıldığı belirtilerek işe iadesine ve 1 yıllık ücreti tutarında işe başlatmama tazminatına karar verilmiştir.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, 6100 sayılı HMK"nun 298/2.maddesi gereğince sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa 08.11.2013 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile, gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır.

2014/1682 -2014/4588 S/2

Davacı tarafından dava dilekçesinde iş sözleşmesinin sendikal nedenlerle feshedildiği iddia edilmemiş ve işe başlatmama tazminatının 8 aylık ücreti tutarında talep edildiği görülmüştür.
Buna karşın mahkemece, kısa kararda işe başlatmama tazminatı miktarı 4 ay olarak hükmedilirken, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında 1 yıllık ücret tutarında hükmedildiği anlaşılmıştır.
Konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki itirazların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.