Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7084 Esas 2019/9055 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7084
Karar No: 2019/9055
Karar Tarihi: 12.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7084 Esas 2019/9055 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

17. Ceza Dairesi, sanık ... hakkında verilen hırsızlık suçu mahkumiyet kararını değerlendirmiş ve temyiz başvurusunu reddetmiştir. Kararda sanık hakkında tekerrür uygulaması yapıldığı ve adli sicil kaydındaki en ağır ilamın dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Ancak hangi ilamların tekerrüre esas alındığı belirtilmediği için infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. CMK'nun uzlaştırma işlemlerine ilişkin maddeleri gereği uzlaştırma işlemi gerçekleştirilmiş ancak müştekinin uzlaşmayı kabul etmemesi nedeniyle sonuç çıkmamıştır. Kararda ayrıca, sanığın temyiz nedeni reddedilirken uyulan bozmaya, hukuki geçerlilik taşıyan kanıtlara ve hakimin takdirine de değinilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa'nın 108/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. ve 254. madde fıkraları

17. Ceza Dairesi 2019/7084 E. , 2019/9055 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca, tekerrür uygulamasında adli sicil kaydındaki tekerrüre esas en ağır ilamın dikkate alınmasının gerektiği, hükümlerde ise 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi uygulanırken hangi ilamların tekerrüre esas alındığının gösterilmediği; bu hususun infaz aşamasında dikkate alınması olanaklı kabul edilmiştir.
6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir zorunluluğu nedeniyle bozma talep edilmişse de, mahkemenin 1. bozma kararı sonrası dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdii edildiği ancak müştekinin uzlaşmayı kabul etmemesi nedeniyle uzlaştırma işlemlerinin sağlanamadığı anlaşılmakla, bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ün temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 12.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.