Danıştay 9. Daire 2019/3895 Esas 2022/2014 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/3895
Karar No : 2022/2014

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-...
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, pos cihazı ile ikrazatçılık faaliyetinde bulunarak elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2011 yılı gelir vergisi ile 2011/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, dönemi geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı hakkında 2011 yılı gelir vergisine ilişkin olarak vergi müfettişi tarafından düzenlenen vergi inceleme raporunun incelenmesinden, davacının 2011 yılında bankalardan aldığı pos cihazları vasıtasıyla tefecilik faaliyetinde bulunduğu sonucuna ulaşıldığından kredi kartı sahiplerinden alınan net faiz oranı %2 olarak kabul edilmek suretiyle hesaplanan faiz (komisyon) gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından dolayı yeniden oluşturulan gelir tablosuna göre davacı adına, 2011 yılına ilişkin olarak yapılan vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığının anlaşıldığı, 2011/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri için davacı adına re'sen tarh edilen gelir geçici vergi aslının iptali talebi kısmı yönünden ise, davacıya tebliğ edilen, gelir geçici vergisi ile ilgili dava konusu vergi ceza ihbarnamesinde verginin aslının Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi uyarınca tahakkuk ettirilmeyeceğinin, ihbarnamede zorunlu olarak yer verildiğinin belirtilmesi karşısında, geçici vergi aslı yönünden karar verilmesine gerek bulunmadığı, 2011/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri için davacı adına re'sen tarh edilen ve aslı aranmayan geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin olarak, aslı aranmayan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık görülmediği ancak geçici verginin asıl vergiye mahsuben alınan peşin vergi niteliği taşıması ve üzerinden mahsup edilecek asıl verginin tahakkukuna kadar geçici bir süre için alınan bir vergi türü olması karşısında söz konusu vergi miktarına bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasının üç kat değil, tek kat olarak uygulanacağı gerekçesiyle; davacı adına 2011 yılı için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2011/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemi için geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının bir katına ilişkin kısmı yönünden davanın reddine, geçici geçici vergi asılları bakımından karar verilmesine yer olmadığına, geçici vergiler üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının bir katrı aşan kısmı yönünden davanın kabulüne ve söz konusu kısmın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu Vergi Mahkemesi kararının davanın kabulüne ilişkin kısmının hukuka ve usule uygun olduğu, davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların Vergi Mahkemesi kararın söz konusu kısımlarının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği, davacı istinaf başvurusunun ise, davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ile vergi tekniği raporunun değerlendirilmesinden, söz konusu raporların maddi olaya ilişkin olarak gerekli bilgi ve tespitleri içermediği, bu haliyle olayın gerçek mahiyetini ortaya koymaktan uzak olduğu, eksik inceleme ve tespitlere istinaden yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık görülmediği sonucuna ulaşıldığı gerekçesiyle kabulü ile, Vergi Mahkemesi kararının; davacı adına 2011 yılı için salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2011/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri için geçici gelir vergisi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına, bu kısımlar yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı hakkında düzenlenen raporlara göre, davacının kredi kartı satışlarının sorgulandığı, söz konusu satışlar hakkında örnekleme yoluyla seçilen kişilerin ifadesine başvurulduğu ve davacının pos cihazı kullanmak suretiyle ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğunun tespit edildiği, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddi, kısmen karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davalı istinaf başvurusunun reddi davacı istinaf başvurusunun kabulü, yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.