Danıştay 9. Daire 2019/5485 Esas 2022/2018 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5485
Karar No : 2022/2018

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Mal Müdürlüğü-...

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına ikrazatçılık faaliyetinden elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2014 yılı için re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacının davacının ortak olduğu şirket üzerinden kredi çektirerek kendisinin yapmış olduğu sözleşmelerle ilgili meblağı kredi olarak şirketle ticari bir alış verişi bulunmayan … ve …'ya borç olarak verdiğinin anlaşıldığı, verilen borca karşılık teminat amacıyla mükellefe satış şeklinde devri yapılan gayrimenkullerin davacı tarafından tekrar satışı suretiyle alınan borca faiz işletildiği, günümüz ekonomik şartlarında aralarında yakın akrabalık veya iş münasebeti bulunmayan kimseler arasında önemli miktarlardaki meblağların karşılıksız olarak alınıp verilemeyeceği ve bir takvim yılında birden fazla kişiye borç para verilmesinin ikrazatçılık sayılacağı hususu göz önüne alındığında, davacının faiz karşılığı borç para verdiği ve kazancını beyan dışı bıraktığının kabulü gerektiği sonucuna varıldığı, faiz karşılığı borç para verilmediği hususunun ispatı davacıya ait olduğu ve davacı tarafından bu konuda geçerli bir kanıt ileri sürülemediği, bir takvim yılı içerisinde birden fazla kişiye faiz karşılığı borç para verdiği ve bu suretle ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu anlaşılan davacı hakkında yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dosyanın incelenmesinden; teminat amacıyla bedelsiz olarak davacıya devredilen ...'nın kızına ait müstakil ev ve arsanın davacı tarafından ...'na 175.000-TL bedelle satıldığı, ancak bedelin ...'ya ödendiği, davacının bu satıştan bir faiz geliri elde etmediği ve senetlerin iptal edildiği, taraflar arasındaki borç alacak ilişkisini gösteren ve tüm borcu kapsayacak şekilde düzenlenen sözleşmenin davacının babası ... ile sadece ... arasında imzalandığı, ... ve ...'nın ise baba-oğul olduğu ve davacının ortağı olduğu şirket tarafından 14/09/2012 tarihinde çekilen kredinin aynı gün ... ve ...'nın hesaplarına havale yapıldığı tespitleri bir bütün olarak değerlendirildiğinde davacının bu kişilere borç para verdiği karşılığında teminat istediği sabit ise de, bu durumun aynı takvim yılı içinde birden fazla kişiye borç para verme olarak değerlendirilemeyeceği gibi davacının söz konusu borç para verme işlemini devamlı ve mutad meslek halinde, belirli bir ivaz karşılığında gerçekleştirdiğine dair somut tespitte bulunmadığı gerekçesiyle, davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne ve dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatının kaldırılmasına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının ortak olduğu şirket üzerinden kredi çekilerek ... ve ...'ya borç olarak verildiği, söz konusu borca karşılık olarak devredilen gayrimenkullerin satılması suretiyle borca faiz işletildiği, davacının ikrazatçılık faaliyetinden doğan gelirinin kayır ve beyan dışı bırakıldığı, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun kabulü, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılması ve davanın kabulü yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
43.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.