Sosyal Güvenlik Kararları - Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/14551 Esas 2019/1294 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14551
Karar No: 2019/1294
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/14551 Esas 2019/1294 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahipleri, ilk peşin sermaye değerli gelirler nedeniyle oluşan kurum zararının tahsili için rücuan tazminat davası açmışlardır. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak kararın her iki taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi sonucunda, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi, iş kazasının nasıl meydana geldiği belirlenmeden önce kusur oranının belirlenmesine yönelik mahkeme incelemesinin eksik olduğunu tespit ederek kararı bozmuştur.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu 21. maddesi, olay tarihinde yürürlükte bulunmakta olup, kusurun belirlenmesinde, iş kazasının ne şekilde olduğu, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak, varsa çelişki giderilerek belirlenmeli ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda kusur oran ve aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesine gidilmelidir. Kanunun 23. maddesi ise iş kazasında işverenin asli kusurluluğu halinde oluşacak kurum zararının işverenden tahsil edilebileceğini düzenlemektedir.

10. Hukuk Dairesi 2016/14551 E. , 2019/1294 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, her iki taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 14.09.2012 tarihli iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelirler nedeniyle oluşan kurum zararının tahsili istemine ilişkindir. Davanın yasal dayanağı, olay tarihinde yürürlükte bulunan ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunun 21. maddesi olup, kusurun belirlenmesinde, mahkemece öncelikle, iş kazasının ne şekilde olduğu, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak, varsa çelişki giderilerek belirlenmeli ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda kusur oran ve aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesine gidilmelidir.
Somut olay incelendiğinde; kaza sebebiyle görülen .... Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/110 E. - 2014/494 K. sayılı dosyasına sunulan raporda, işveren şirket sahibi Hakkı Kayaoğlu"nun asli, 3. kişi konumundaki kalfa Canan Biter"in tali ve ölen sigortalının da tali kusurlu olduğunun tespit edildiği, eldeki davada mahkemece hükme esas alınan 03.02.2016 tarihli 3. kusur raporunda işverene %80, işçiye %20 kusur verildiği, %80 işveren kusuru ve 5510 sayılı Yasanın 23. maddesi uygulanmak suretiyle hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
Ceza Mahkemesinde verilen Hükmün Açıklanmasının Geriye Bırakılması kararı bağlayıcı değil ise de raporda ... ile birlikte Canan Biter"e de tali kusur verilmesi karşısında; vefat eden işçi, Hakkı Özkayaoğlu ve Canan Biter"in durumları araştırılarak, kusur oran ve aidiyetleri belirlenmeli, oluşacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki ilkeler gözetilmeksizin, eksik araştırma ve incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18.02.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.