MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 20. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 22/03/2016 gün ve 2015/285 - 2016/141 sayılı kararı bozan Daire"nin 07/03/2018 gün ve 2016/11244 - 2018/1729 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı yararına verilen 16/04/1992 tarih, 17.000.000.000.- TL tutarlı teminat mektubunun nakde çevrilerek irat kaydına karar verilmesi üzerine ihtirazi kayıtla 09/01/1998 tarihinde ödenmek zorunda kalınan 78.460.351,000.- TL"lik faizin tahsilatı sonrası mektubun paraya çevrilmesinin yerinde olmadığının anlaşıldığı, ödenen tutar mahkeme kararı üzerine yasal faizi ile geri ödenmişse de müvekkili banka tarafından, Ankara 10. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/84 E. 2011/76 K sayılı kararına uygun olarak faizin ticari temerrüt faizi olarak ödenmesi gerektiğini, ancak kurumun yasal faiz uyguladıklarını, davalı kurumca 01/06/2015 tarihli yazılarında belirtilen 35 günlük yasal faiz tutarı olarak belirtilen 1.636,70 TL"nin müvekkili banka hesaplarına aktarıldığını, bu ödeme sonrası istemleri olan 29.778,78 TL"sinden geriye 28.142,08 TL kaldığını ileri sürerek 28.142,08 TL müvekkili banka faiz alacağının dava tarihinden itibaren işletilecek 3095 sayılı Yasa"nın 2/2. maddesi uyarınca işleyen faizi ve BSMV"si ile davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın kabulüne dair verilen karar davalı ... vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve Ankara 10. Asliye Hukuk Mahkemesi 2010-84 E 2011-76 K sayılı ilam ile hüküm altına alınan 171.827,40 TL’ye hangi tarihten itibaren ve hangi oranda faiz işletilerek davacı alacağının hesaplandığının gerek davacı yanca hazırlanan 02.07.2013 tarihli yazısından gerekse somut dava dosyasında alınan bilirkişi raporundan denetime elverişli şekilde anlaşılamamış olmasına göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.