Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3168 Esas 2019/7113 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3168
Karar No: 2019/7113

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3168 Esas 2019/7113 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın uyuşturucu bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm edilmesine karar verdi. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı belirlendi. Bu nedenle, suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanığın, tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle yargılamaya devam edilerek mahkûm edilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Mahkeme kararı, kanuna uygun olarak yapılan yargılama süreci ve delillere dayanarak verildiği için temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda geçen kanun maddeleri 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK\"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2019/3168 E. , 2019/7113 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 24. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 07/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.