Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25333 Esas 2019/21468 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/25333
Karar No: 2019/21468
Karar Tarihi: 25.11.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25333 Esas 2019/21468 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bu dava iş mahkemesinde görülmüş ve davacı, işyerindeki kötü muamele ve baskılar nedeniyle ruh sağlığının bozulduğunu ve istifa etmek zorunda kaldığını iddia ederek, istifa iradesinin haklı fesih olarak kabul edilmesi ve kıdem tazminatının ödenmesini talep etmiştir. Davalı, husumet itirazında bulunarak, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davayı kabul etmiştir. Ancak, tazminata esas ücret miktarı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık olduğu belirtilmiştir. Bilirkişi raporunda kabul edilen miktarların dayanağı net bir şekilde belirtilmemiş ve sosyal yardımların miktarına ilişkin bir araştırma yapılmamıştır. Bu nedenle mahkemenin öncelikle emsal ücret araştırması yaparak tazminata esas ücret miktarını belirlemesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplerde herhangi bir hata bulunmaması nedeniyle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Kararda 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 417. maddesi yer almaktadır.

22. Hukuk Dairesi 2017/25333 E. , 2019/21468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin işyerinde uygulanan kötü muamele ve baskı ile işyerindeki çalışma ortamındaki olumsuz şartlar nedeniyle ruhsal sağlığının bozulduğunu, bunun neticesinde istifa etmek zorunda kaldığını ileri sürmüş, 6098 sayılı Kanun"un 417. maddesi gereğince istifa iradesinin haklı fesih olarak kabul edilmesini belirterek kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet itirazında bulunmuş, davacının istifa ederek kendi isteği ile işten ayrıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacının tazminata esas ücret miktarı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tazminata esas günlük ücret hesaplaması yapılırken dinlenen tanık anlatımlarına göre 2012 yılı için günlük servis bedeli brüt 5,00 TL ve günlük yemek bedeli brüt 11,70 TL olarak kabul edilerek çıplak ücrete ilave edilmiştir. Ancak bilirkişi raporunda kabul edilen bu miktarların dayanağının açıklanmadığı, dosya kapsamında davacıya yapılan sosyal yardımların miktarının belirlenmesine yönelik bir araştırmanın yapılmaması karşısında bilirkişi raporunun da denetime elverişli olmadığı anlaşılmaktadır. Buna göre mahkemece yapılması gereken, davalı işyerinin faaliyet alanı göz önüne alınarak, feshin gerçekleştirildiği 2012 yılı için davacıya yapılan servis ve yemek yardımlarının işverene maliyetinin tespiti için emsal ücret araştırması yapmak ve sonucuna göre belirlenecek tazminata esas ücret miktarı üzerinden kıdem tazminatını hüküm altına almaktan ibarettir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.