İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde aşçı olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş akdinin işverence haklı neden olmadan feshedildiği gerekçesiyle kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının kıdem süresi taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı, davalı işyerince aşçı olarak çalışırken iş akdi haklı bir neden olmaksızın işveren tarafından feshedilmiştir. Hizmet döküm cetveline göre davacının 27.09.2006 tarihinden 31.05.2013 tarihine kadar giriş çıkış yapmak suretiyle çalıştığı ve 2351 gün bildirim yapıldığı görülmektedir. Davacının hizmetinin eksik bildirildiğine dair bir iddiası bulunmadığına göre hizmet süresinin kayıtlarda bildirim yapılan dönemlerin esas alınması gerekir. Kayıtlara göre hizmet süresinin 6 yıl 6 ay 11 gün olduğunun kabulü gerekirken 6 yıl 6 ay 24 gün olarak belirlenmesi hatalıdır. Bu nedenle kıdem tazminatının 6 yıl 6 ay 11 gün üzerinden hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
3-Davacının sunulan izin belgelerine göre toplam 20 gün yıllık izin kullandığı sabittir. Yıllık izin alacağının kullanılan izinler düşüldükten sonra kalan süre üzerinden hesabı gerekirken yazılı şekilde hiç izin kullanmadığının kabulü ile 90 gün üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınması hatalıdır.
4-Yasa gereği ihbar tazminatının ve yıllık izin alacağının faiz türü yasal faizdir. Davacının dava dilekçesinde en yüksek faizi ile tahsilini talep etmiş olması gözönünde tutularak bu alacakların, dava ve ıslah tarihlerinden itibaren yasal faiz oranını aşmamak üzere en yüksek mevduat faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde en yüksek mevduat faizi ile tahsiline karar verilmesi isabetli değildir.
Ayrıca yıllık izin alacağı hüküm altına alınırken hükmün 3. bendinde hataen fazla mesai alacağı olarak nitelendirilerek "fazla mesai alacağı" şeklinde hüküm kurulması da bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.