Edirne Ceza Kararları - Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3151 Esas 2020/5895 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3151
Karar No: 2020/5895
Karar Tarihi: 25.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3151 Esas 2020/5895 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağrı 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/45-2019/234 sayılı kararın temyiz talebi, Ceza Dairesi tarafından incelendi. Mahkeme, dosya içerisindeki belgeler, tutanaklar ve gerekçe içeriği doğrultusunda suçun işleniş biçimi, meydana getirdiği tehlike, sanığın kusurunun ağırlığı ve saikleri göz önünde bulundurarak suçlunun cezasının bireyselleştirilmesi gerektiği kanaatine varmıştır. Ancak, cezanın belirlenmesinde Anayasanın 138/1. maddesi, TCK'nın 61. maddesi ve 3/1. maddesi kapsamında ortaya konulması gereken orantılılık ilkesi gözetilmemiştir. Bu sebeple, mahkeme kararı kanuna aykırı bulunmuş ve sanığın tutukluluğunun devamına karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
-Türk Ceza Kanunu’nun 314/2 maddesi (Silahlı terör örgütüne üye olma)
-3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu’nun 5. maddesi
-Türk Ceza Kanunu’nun 62, 53, 58/9 ve 63. maddeleri (ceza belirlenmesine ve bireyselleştirilmesine ilişkin maddeler)
-Anayasa’nın 138/1. maddesi (Ceza adaleti ilkesi)

16. Ceza Dairesi 2020/3151 E. , 2020/5895 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi: Ağrı 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.10.2019 tarih ve 2019/45 - 2019/234 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde; suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak; hukuka, vicdana, dosya kapsamına göre sözde Adalet komisyonu mahkemesinde kısa süreliğine görev alıp, komisyonun yargılamalarından rahatsız olup komisyondaki görevinden ayrılma iradesi gösteren sanığa alt sınırdan makul düzeyde uzaklaşılarak bir cezaya hükmedilmesi gerektiği
gözetilmeden teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebeplerden dolayı hükmün CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın tutuklulukta geçirdiği süre, atılı suç için kanun maddelerinde öngörülen ceza miktarı ve mevcut delil durumu gözetilerek tahliye talebinin reddi ile tutukluluk halinin devamına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ağrı 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.