Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Haczin kaldırılması istenilen aracın 02.02.2004 tarihinde haczedildiği anlaşılmaktadır. Bu tarih esas alındığında 5272 Sayılı Yasanın 15/son maddesinin olayda uygulanma olanağı yoktur.
Somut olaya uygulanması gereken 1580 Sayılı Yasanın 19/7.maddesi hükmü de gözetildiğinde Belediye Encümeni tarafından kamuya tahsis kararı verilen malların haczi mümkün bulunmamaktadır. Dosyada konulu olan 30.12.2004 tarihli tahsis kararı hacizden sonra alındığı için olayda uygulanma imkanı bulunmamaktadır. Esasen bu kararın İdare Mahkemesince iptal edildiği de tespit edilmiştir.
Ancak, yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre, kendiliğinden kamuya tahsisli olan belediye mallarının da haczi mümkün değildir. Şikayet konusu aracın niteliği ve tahsis edildiği kamu  hizmeti gözetildiğinde Belediye Başkanlığının ve Encümen faaliyetlerinin yürütülmesinde kullanıldığı belirlendiğinden, kendiliğinden kamuya tahsisli olduğunun kabulü ve haczin kaldırılması isteğinin yerinde olduğu sonucuna varılmalıdır. O halde, yazılı gerekçeyle şikayetin reddi isabetsizdir.   
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 02.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.