MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18/12/2017 tarih ve 2016/374 E- 2017/489 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 20/03/2019 tarih ve 2018/562 E- 2019/308 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2015/61906 sayılı "TRUCK MARKET" ibareli marka başvurusunun, davalı tarafından 556 sayılı KHK"nın 7/1-a ve 7/1-c maddeleri uyarınca kısmen reddedildiğini, oysa söz konusu ibarenin marka olarak tescil edilebilecek bir ibare olduğunu, nitekim müvekkilinin 12. sınıfta tescilli 2012/80999 sayılı "TRUCKS PARK" ibareli markasının bulunduğunu, öte yandan müvekkilinin kullanım yoluyla söz konusu ibareye ayırt edicilik kazandırdığını ileri sürerek Kurum kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, başvuru konusu ibarenin reddedilen mal ve hizmetler için doğrudan tanımlayıcı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, başvuruda yer alan "TRUCK" ibaresinin Türkçede "kamyon, tır" anlamlarına geldiği, "MARKET" ibaresinin "piyasa, borsa, panayır" anlamına geldiği ve yaygın olarak kullanıldığı, 12. sınıfta yer alan emtia ile bunların satış hizmetlerine ilişkin 35.sınıf hizmetlerin yöneldiği ortalama tüketici kitlesinin taşıt ve taşıtlar için gerekli aparatların üreticileri, bu aparatları montaj eden, satanlar olduğunundan hareketle "TRUCK" ibaresinin 12. sınıf mallar ve bunların satışı emtiaları yönünden tanımlayıcı olduğu, "MARKET" ibaresinin de hiçbir ayırt ediciliği bulunmadığından 556 sayılı KHK"nın 7/1-c maddesi koşullarının oluştuğu, başvuru konusu ibareye kullanımla ayırt edicilik kazandırıldığı iddiasının ispat edilemediği, davacının başvuru konusu ibare üzerinde kazanılmış hakkının da bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunun, dava konusu başvurunun ilgili olduğu otomotiv sektöründe uzmanlığı da bulunmayan marka vekili bilirkişi tarafından hazırlandığından hüküm kurmaya elverişli bulunmadığı, davaya konu başvuru "TRUCK MARKET" ibareli olup, Türkçe"de "Kamyon Pazarı" anlamına geldiği, başvuru kapsamında bulunan 12. sınıftaki mallarla bu malların satışına özgü 35. sınıf hizmetlerin ortalama tüketicilerinin taşıt ve taşıtlar için gerekli aparatların üreticileri, bu aparatları montaj eden, satanlar olduğu, anılan tüketici kitlesi de nazara alındığında başvuru kapsamından çıkarılan "Taşıt kasaları, damperli kasalar, traktör römorkları, frigorifik kasalar, römork bağlantıları.Taşıt koltukları, koltuklar için baş dayanakları, emniyetli çocuk koltukları, koltuk kılıfları, araç örtüleri (aracın şeklini almış), güneşlikler. Sinyaller ve yön sinyalleri için kollar, taşıt camları için silecekler, silecek kolları. Taşıtlar için iç ve dış lastikler, tubles lastikler, lastik tamir takımları, taşıt lastikleri için yamalar, kaynak yamalar, taşıt lastikleri için supaplar. Taşıt camları, emniyetli taşıt camları, taşıtlar için dikiz aynaları ve yan aynalar. Patinaj zincirleri. Taşıtlar için portbagajlar, bisiklet ve kayak taşıyıcıları, seleler. Lastik şişirme pompaları. Taşıtlar için hırsız alarmları, kornalar. Yolcular için emniyet kemerleri, havalı yastıklar. Bebek arabaları, tekerlekli sandalyeler, pusetler.” malları ile bunların perakende satımına yönelik 35. sınıftaki mağazacılık hizmeti bakımından "TRUCK MARKET" ibaresinin somut ayırt ediciliğinin bulunduğu, 7/1-c maddesi koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf isteminin kabulü ile yerel mahkemenin kararının kaldırılmasına, davanının kısmen kabulü ile kurum kararının anılan mal ve hizmetler yönünden iptaline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 05/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.