Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2944 Esas 2019/7348 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2944
Karar No: 2019/7348
Karar Tarihi: 25.11.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2944 Esas 2019/7348 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Hükümlü daha önce uyuşturucu madde bulundurma suçundan ceza almış, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri konulmuştur. Ancak, tedbirlerin ihlali nedeniyle önceki cezasının aynen infazı kararı verilmiştir. Bu kararın itiraza tabi olduğuna karar veren mahkeme, dosyayı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade etmiştir. Kanunlar ise şöyledir:
- TCK'nın 191/1-2, 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 7. fıkrası
- 5560 sayılı Yasa
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ve 101. maddeleri
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi

10. Ceza Dairesi 2019/2944 E. , 2019/7348 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : GAZİANTEP 26. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlünün 22/12/2011 tarihinde 2011/392 esas ve 2011/1564 sayılı kararla TCK"nın 191/1-2, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına ilişkin olarak, 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 16/01/2015 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 16/01/2015 -2014/100 esas ve 2015/5 sayılı kararın 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil, itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.