
Esas No: 2017/2576
Karar No: 2021/2801
Karar Tarihi: 18.03.2021
Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2576 Esas 2021/2801 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 19.02.2014 tarih ve 2014/8551 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından kamu davaları açıldığı, sahte fatura kullanma ve düzenleme suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her bir suçtan ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği ayrıca birden fazla sahte fatura düzenlenmesi ve kullanılması nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeden, sanığın eylemi tek suç kabul edilerek ve zincirleme suç hükümleri de uygulanmadan eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nin 53. Maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 2008 takvim yılında Vergi usul kanununa muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen 2008 takvim yılında Vergi usul kanununa muhalefet suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 18.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.