MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun 05/05/2015 tarihli dilekçesindeki anlatımından eski hale getirme istemi ile birlikte temyiz başvurusunda da bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 25/05/2015 tarihli, 1999/2322 Esas, 2003/86 Karar sayılı ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun istinabe mahkemesinde 23/10/2000 tarihli savunmasının zorunlu müdafii huzurunda alınmış olması nedeniyle suça sürüklenen çocuğun kendisine müdafii atandığından haberdar olduğu ve esas mahkemede suça sürüklenen çocuk için atanan zorunlu müdafiinin yokluğunda verilen hükmün, müdafii Av. ...’e 29/04/2003 tarihinde tebliğ edildiği ve kararın müdafii tarafından temyiz edilmemesi üzerine mahallince kesinleştirme işleminin yapıldığı, kararın yasa yolu bildirimi kısmında "Temyiz yolu açık olmak üzere...” kararın verildiği belirtilip, temyiz süresi, başlangıcı ve mercii hususu gösterilmemiş ise de suça sürüklenen çocuk müdafii olan avukatın yapmış olduğu avukatlık mesleğinin gerektirdiği yasal yükümlülük gereği temyiz başvuru süresinin başlangıcını, süresini ve başvuru şekillerini bilmesinin zorunlu olduğu da gözetilerek, yoklukta verilip suça sürüklenen çocuk müdafiine 29/04/2003 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen 06/02/2003 tarihli kararı, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 05/05/2015 tarihinde temyiz eden suça sürüklenen çocuk ...’in temyiz isteminin ve yerinde görülmeyen eski hale getirme isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 19/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.