Danıştay 4. Daire 2018/2053 Esas 2022/2780 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2053
Karar No : 2022/2780


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2010/1 ila 12. dönemlerine ilişkin olarak resen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; davacı şirketin 2010/1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12. dönem defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuyla, davacının, hakkında sahte fatura düzenlemekten vergi tekniği raporu tanzim edilmiş olan firmalardan aldığı sahte faturaları yasal defterlerine kaydederek fatura içeriği katma değer vergilerini indirim konusu yaptığının tespiti üzerine, sahte faturalara dayalı katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden düzenlenen katma değer vergisi beyannamesine istinaden, dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı, davacı şirketin vergi inceleme raporunda belirtilen firmalardan alıp indirim konusu yaptığı faturaların sahte olduğu sonucuna ulaşıldığından, davacıya düzenlenen faturalarda yer alan katma değer vergilerinin indiriminin reddinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin ... sayılı dosyasında beraat kararı verildiği, dosyaya sunulan 24/10/2016 tarihli bilirkişi incelemesinde de sahte faturaların bilerek kullanılmadığına ilişkin mütalaa verildiği, sahte fatura kullanmadığının ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ : Bölge İdare Mahkemesi kararının gerekçe değiştirerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30. maddesinde, re’sen tarhın tanımı ve nedenlerine yer verilerek, maddenin 3. bendinde, bu kanuna göre tutulması mecburi olan defterlerin hepsi veya bir kısmının tutulmamış veya tasdik ettirilmemiş olması veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara herhangi bir sebeple ibraz edilmemesi re’sen takdir sebebi olarak sayılmıştır.
Dosyanın incelenmesinden davacı adına düzenlenen ve dava konusu edilen ihbarnamelerin dayanağının ... tarih ve ... sayılı Vergi İnceleme Raporu olduğu, söz konusu raporda mükellefin, hakkında sahte belge düzenlediği yönünde tespit yapılan şirketlerden temin ettiği belgeleri kullandığı hususunda tespitlere yer verildiği, davacı mükellefin yasal defter ve belgeleri inceleme elemanına ibraz etmediği ve yasal defter, belgelerini sunmaması nedeniyle 2010 yılına ilişkin tüm KDV indirimlerinin reddedilmesi üzerine görülmekte olan davanın açıldığı, tarhiyatın defter-belge sunulmamış olması nedeniyle yapılmış olmasına rağmen, Vergi Mahkemesi'nce davacıya fatura düzenleyen firmalar hakkında düzenenlenen vergi tekniği raporları incelenerek, raporda belirtilen şirketlerin sahte fatura düzenlediği gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 08/02/2019 tarih ve E:2013/3, K:2019/1 sayılı kararında; davacılar tarafından, mücbir sebep olmaksızın inceleme elemanına ibraz edilmeyen yasal defterler ve belgelerin mahkemeye sunulabileceğinin ileri sürülmesi halinde, bu defter ve belgeler davacıdan istenilip, defterlerdeki kayıtlar incelenip, bu kayıt ve belgeler hakkında davanın diğer tarafı olan vergi dairesinin görüşü ve saptamaları da alınarak yapılacak hukuki değerlendirmeye göre karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir.
Görülmekte olan davada ise inceleme aşamasında davacıya ek süre verilmesine rağmen defter ve belgeler incelemeciye sunulmadığı gibi, ilk derece mahkemesince yapılan yargılama aşamasında da defter ve belgelerini Mahkemeye sunabileceğine dair davacının herhangi bir beyanı olmadığı dikkate alındığında, dava konusu tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından davanın reddi yönünde verilen Vergi Dava Dairesi kararında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 21/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.