MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 26.02.2019 Salı günü taraflardan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davaya konu olay tarihi itibariyle trafik sigortası bulunmayan aracı sevk ve idare eden davacıların eşi/babası Şinasi"nin yaptığı tek taraflı kazada öldüğünü, davacıların ölenin desteğinden yoksun kaldığını, zarar gören 3. kişi konumunda olan davacıların tüm zararından davalının sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.500,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 20.10.2015 tarihli ıslah dilekçesiyle, toplam taleplerini 60.000,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davaya konu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacılara ödeme yapmaları halinde tam kusurlu sürücünün mirasçısı sıfatları nedeniyle davacılara rücu hakları bulunduğundan alacaklı borçlu sıfatlarının davacılar üzerinde birleştiğini ve borcun son bulduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile davacı ... için 30.000,00 TL ve diğer davacılar için 10.000,00"er TL olmak üzere toplam 60.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; davacıların talebinin doğrudan kendileri üzerinde doğan destekten yoksunluk zararına ilişkin olması, bu zararın oluşumundaki desteğin kusurunun davacılara yansıtılamayacağı, sürücü desteğin tam kusurlu olmasının, onun desteğinden yoksun kalan davacıları etkilemeyeceğine ilişkin HGK"nun 15.6.2011 gün ve 2011/17-142 Esas-411 Karar, HGK"nun 22.2.2012 gün 2011/17-787 Esas- 2012/92 Karar, HGK"nun 16.1.2013 gün ve 2012/17-1491 Esas- 2013/74 Karar sayılı ilamları uyarınca, davalının tazminattan sorumluluğuna hükmedilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; HGK"nun 10.10.2001 gün 2001/19-652 E, 2001/705 K. sayılı ilamı- HGK"nun 05.06.2015 gün 2014/17-2198 E, 2015/1495 K. sayılı ilamı- HGK"nun 16.09.2015 gün, 2014/17-116 E, 2015/1771 K. sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, ölenin tam kusuruyla sebep olduğu kaza yönünden de ceza zamanaşımının uygulanabilecek olmasına; hükme esas alınan aktüer raporunda davacılar için hesaplanan tazminatların miktarı, toplam tazminatın kaza tarihinde geçerli olan limitin üzerinde olması nedeniyle garame hesabı yapılarak tazminatların belirlendiği, davacı anne..."nın diğer davacılara velayeten talepte bulunduğu ve hükmedilen toplam tazminatın limiti aşmadığı dikkate alındığında, davacılar vekilinin ıslah dilekçesindeki paylaştırma dahilinde tazminatların hüküm altına alınmasında bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davacılar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, aşağıda dökümü yazılı 3.073,60 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.