Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın kusurunun olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği; somut olayda, sanığın kovuşturma aşamasında mahkemece şartları ve sonuçları açıklanan hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin hakkında uygulanmasını kabul ettiği, katılan vekilinin, 3000-tl zararının olduğu beyan ettiği 05.12.2013-27.05.2014 tarihli celselerden sonra 03.10.2014 tarihinde katılanın 3000-tl’lik zararının ödendiğine ilişkin belgenin dosyaya ibraz edilmesi karşısında; mahkemece ""sanığın, müştekinin zararını tam olarak gidermediği"" şeklindeki hatalı gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi ,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.