İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8681 Esas 2019/19922 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8681
Karar No: 2019/19922
Karar Tarihi: 05.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8681 Esas 2019/19922 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen bir hüküm mahkumiyetle sonuçlanmıştır. Ancak, tekerrür hükümlerinin uygulanması konusunda sorunlar mevcuttur; iddianamede belirtilmeyen bir kanun maddesi nedeniyle sanığın ek savunma hakkı verilmediği ve adli sicil kaydının okunmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önce aldığı cezalara ilişkin de bazı tartışmalar yaşanmıştır; uzlaşma kapsamında kalan bir cezanın tekerrüre esas alınmayacağı ancak adli sicil kaydındaki başka bir cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibareleri iptal edilen bir kanun maddesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları açısından hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nin 58., 106/1-1. cümle ve 107. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 226. ve 253. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi öne çıkmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/8681 E. , 2019/19922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık ... hakkında kurulan hüküm bakımından sanığa, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, adli sicil kaydı da okunmadan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2) Sanık hakkında 2. tekerrür hükümlerinin uygulandığı Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.04.2012 tarihinde kesinleşen 20/02/2012 tarihli 2011/296 Esas, 2012/117 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 106//1-1. cümle maddesi gereğince hükmolunan 5 ay hapis cezasının 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaştırma kapsamında kaldığı anlaşıldığı ve UYAP"tan yapılan kontrolde Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından uzlaşmanın gerçekleştiği anlaşılarak 30.07.2018 tarihinde düşme kararı verildiğinden tekerrüre esas alınmayacağı, ancak sanığın Adli sicil kaydının yapılan kontrolünde İstanbul 39. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.04.2012 tarihinde kesinleşen, 20.02.2012 tarihli 2011/296 Esas, 2012/117 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 107. maddesi gereğince hükmolunan 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince tekerrüre esas alınan ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.