İcra Kararları - Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4876 Esas 2019/2379 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4876
Karar No: 2019/2379
Karar Tarihi: 09.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4876 Esas 2019/2379 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Taraflar arasındaki tazminat davası sonucunda Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic.Mah.Sıf.) tarafından verilen hüküm bozma kararı ile kısmen kabul edilmiştir. Ancak bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenememektedir. Mahkeme kararının düzeltilerek, avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi gereken tutarın yasal faiz yerine yazılmış olmasının giderilmesi için yeniden yargılama yapılması gerekli değildir. Bu nedenle, kararın hüküm kısmında yer alan yasal faiz kelimeleri çıkarılarak yerine avans faizi yazılmalıdır. Kararın bu şekilde düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 5236 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 5236 sayılı Kanun'un 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7. maddesi.

19. Hukuk Dairesi 2017/4876 E. , 2019/2379 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic.Mah.Sıf.)

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece bozmadan önce verilen kararın hüküm fıkrasının 2. satırında “....ihtarın davalıya tebliğ tarihi olan 20/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” denilmiş olmasına rağmen, bozmadan sonra verilen kararda bu hususta bir temyiz talebi bulunmamasına ve Dairemiz bozma kararında da bu yönde bir bozma bulunmadığı halde hüküm fıkrasının 1. maddesinde “...ihtarın davalıya tebliğ tarihi olan 20/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde hüküm kurulması doğru olmayıp kararın bozulması gerekir ise de, yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sy. HMK"nın geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sy. HUMK"nun 5236 sayılı Kanunun 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7. maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, mahkeme kararının hüküm kısmının 1. maddesinde yer alan “yasal faizi” kelimelerinin çıkarılarak yerine "avans faizi” kelimelerinin yazılması suretiyle mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harçların istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 09/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.