İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12228 Esas 2019/20060 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12228
Karar No: 2019/20060
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12228 Esas 2019/20060 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. İlk olarak, sanık hakkında hapis cezası verildikten sonra bunun adli para cezasına çevrilmek suretiyle 5237 sayılı TCK'nin 50/2. maddesine aykırı davranıldığı belirtildi. İkinci olarak, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, tarafların hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığı konusunda farklı beyanlarda bulunduğu ve bu konuda kesin bir sonuca ulaşılamayacağı kaydedildi. Bu nedenle, şüphede kalan durumun sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği, fakat bu hususun gözetilmediği ifade edildi. Bu sebeplerle, kararın CMUK'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verildi. CMUK'un 326/son maddesi gereği, sanığın ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınması istendi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 50/2 ve 29. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 326/son maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/12228 E. , 2019/20060 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezası tercih edildikten sonra bu cezanın adli para cezasına çevrilmek suretiyle 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesine aykırı davranılması,
2) Karşılıklı kavga şeklinde meydana gelen olayda, tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu anlaşılmakla Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesine göre sanığın ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.