İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/792 Esas 2019/11457 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/792
Karar No: 2019/11457
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/792 Esas 2019/11457 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bir hırsızlık olayında, sanığın bir hastane bahçesinde bulunan kabloları çalmaya teşebbüs ettiği ve binanın eklentisi olduğu için suçun kamu kurumuna karşı işlendiği ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h. maddesi uyarınca değerlendirilmesi gerektiği ancak hükmün 142/1-a maddesi uyarınca verildiği belirlenmiştir. Anayasa Mahkemesinin 53. maddesi hakkında verdiği karar da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkündür. 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h. maddesi, kamu kurumuna karşı işlenen hırsızlık suçlarını düzenlemektedir. Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesi hakkında verdiği karar ise ceza hukukundaki hak yoksunluklarına ilişkindir.

2. Ceza Dairesi 2019/792 E. , 2019/11457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında T.C. Sağlık Bakanlığı’nın katılan olarak gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün eksiklik olarak değerlendirilmiş, sanığın, ... Eğitim Araştırma Hastanesi bahçesinde bulunan ve yan bina inşaatında kullanılacak olan hastaneye ait kabloları çalmaya teşebbüs etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin gerçekleştiği yerin kamu kurumu ve aynı zamanda binanın eklentisi niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında, suç tarihi itibariyle sanığın hırsızlık eylemi için 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h. maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden aynı Kanunun 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.