Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5550 Esas 2019/7778 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5550
Karar No: 2019/7778
Karar Tarihi: 09.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5550 Esas 2019/7778 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bakırköy 35. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir. Mahkeme, hüküm verilmesinden sonra 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması gerektiğine karar vermiştir. Hükümlünün daha önce hükmedilmiş olan cezasının aynen infazına karar verilmesi gerekirken kısmen değiştirilerek adli para cezasına çevrilmesi nedeniyle dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi (Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma)
- TCK'nın 62. maddesi (Uyuşturucu madde ticareti)
- TCK'nın 50/1-a maddesi (Cezanın hafifletilmesi nedenleri)
- TCK'nın 52/2. maddesi (Cezanın belirleme yöntemleri)
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi (Uyarlamalar)
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası (Uyum süreci)

10. Ceza Dairesi 2019/5550 E. , 2019/7778 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY 35. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlünün 10/06/2010 tarihinde Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/489 esas ve 2010/812 sayılı kararı ile TCK"nın 191/1-2, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, 14/03/2014 tarihli ek karar ile kesinleşmiş hüküm kısmen değiştirilmek suretiyle, hükümlünün TCK"nın 191/1, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 6000.-TL adli para cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 14/03/2014 -2007/489 esas ve 2010/812 sayılı kararın 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil, itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.