Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3238 Esas 2019/7899 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3238
Karar No: 2019/7899
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3238 Esas 2019/7899 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İstanbul 69. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olduğu ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymadığı için yeniden mahkûm edildiği belirtiliyor. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararı da incelenerek, tebligat yapılmış olmasına rağmen sanığın başvuruda bulunmaması nedeniyle Denetimli Serbestlik Müdürlüğü'nün ikinci bir tebligat yapmasına gerek olmadığına karar verilmiştir. Sanığın adli sicil kayıtları ve UYAP araştırması sonucu, suç tarihinden önce aynı suçtan dolayı başka bir davada hüküm giydiği ve tedavi/denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, suç tarihinden sonra bu suç için kamu davası açılmasının ertelenmesi kararı alınmış ancak erteleme süresi içinde uyuşturucu madde kullanarak tedbiri ihlal eden sanık hakkında yargılama yapılmıştır. Yargılama sürecinde işlemlerin yasaya uygun yapıldığı ve delillerin uyumlu bir şekilde değerlendirildiği belirtilerek, sanığın temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün onandığı ifade edilmektedir.
Kanun Maddeleri: 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi (5. fıkra), 191. maddenin 2 ve 3

10. Ceza Dairesi 2019/3238 E. , 2019/7899 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL (Kapatılan) 69. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK’nın 191. maddesinde yapılan değişikliklerin yürürlüğe girdiği 28/06/2014 tarihinden önce işlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazı amacıyla gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin tebliğine rağmen başvuruda bulunmayan sanığa, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce bu hususta ikinci bir tebligat yapılmasına gerek bulunmadığına ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02/05/2019 tarihli ve 2018/172 esas, 2019/373 karar sayılı ilamı dikkate alınarak tebliğnamede yer alan bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, suç tarihinden sonra soruşturma aşamasında 6545 sayılı Kanun yürürlüğe girdiği için, bu suçtan dolayı ilk olarak 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca beş yıl süreyle kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbir ile erteleme kararının infazı sırasında, beş yıllık erteleme süresi içerisinde uyuşturucu madde kullanarak yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında 6545 sayılı Yasa ile değişik TCK’nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerinde gösterilen dava açma şartlarının gerçekleşmesi nedeniyle açılan kamu davası üzerine yapılan yargılama sonucunda, suç tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik TCK"nın 191. maddesi çerçevesinde hüküm kurulmuş olması dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.