Edirne Ceza Kararları - Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7201 Esas 2020/6426 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7201
Karar No: 2020/6426
Karar Tarihi: 16.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7201 Esas 2020/6426 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesi, 28.12.2017 tarihinde verdiği karar ile sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, verilen bu hükmün temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceledikten sonra, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz davasının esastan reddedilmesine karar vermiştir. Kanun maddelerine göre, TCK’nın 314/2 maddesi, cezayı arttıran hükümler arasında yer alırken, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, terör örgütüne üye olmak suçunu düzenlemektedir. TCK’nın diğer maddeleri ise terör örgütüne üye olmanın unsurlarını açıklamaktadır.

16. Ceza Dairesi 2019/7201 E. , 2020/6426 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.12.2017 tarih
ve 2017/186 - 2017/121 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın
62/1, 53, 58/9, 63/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.