İzmir Ceza Kararları - Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1118 Esas 2020/2872 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1118
Karar No: 2020/2872
Karar Tarihi: 11.02.2020

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1118 Esas 2020/2872 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hakaret, yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Hakaret ve yaralama suçlarına ilişkin cezaların verildiği tarih itibariyle temyiz edilemez olduğu belirlenmiştir. Ancak tehdit suçu için temyiz isteği reddedilmemiştir. Kararda, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değiştirilen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkra sayesinde uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve sanığın tehdit suçu için uzlaştırma kapsamında bulunduğu ifade edilmiştir. Bu nedenle, uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de göz önünde bulundurularak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu olduğu belirtilmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuş ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilerek yargılamanın sürdürülüp sonuçlandırılması kararı verilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2016/1118 E. , 2020/2872 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret,yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Hakaret ve yaralama eylemlerinden kurulan kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."in, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2) Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.