Samsun Ceza Kararları - 2279 Sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2562 Esas 2020/874 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2562
Karar No: 2020/874
Karar Tarihi: 08.09.2020

2279 Sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2562 Esas 2020/874 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, Tefecilik suçu ile suçlanmıştır. Mahkeme suçun zaman aşımına uğradığı gerekçesiyle sanığı beraat ettirmiştir. Ancak, dosya incelenerek yapılan temyiz sonucunda, ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği ve mahkeme kararı bozulmuştur. Suçun kanuni düzenlemesi ise 2279 Sayılı Kanunun 17/1 maddesi olarak belirtilmiştir. Ayrıca, suçun cezası üst sınırına göre aynı kanunun suç 102/4 ve 104/2 maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu ifade edilmiştir. Yargılama sürecinde 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilmiş, sonuç olarak sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/2562 E. , 2020/874 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : 2279 Sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla lehe olan 2279 Sayılı Kanunun 17/1 maddesinde tanımlanan Tefecilik suçunu oluşturduğu, atılı suçun cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun suç 102/4 ve 104/2 maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 2004 ile hüküm tarihi arasında durma süreleri nazara alındığında dahi ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Suçtan Zarar Gören Maliye Bakanlığının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.