MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01.12.2015 tarih ve 2013/73-2015/337 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "Renkli Tecvidli Kuran-ı Kerim" isimli işleme eserin mali hak sahibi olduğunu, kitabın 2011 yılında "Sefa Yayıncılık" tarafından yayınlandığını, ilk defa hazırlatılmış tecvidli Kuran"ı Kerim olduğunu, tamamen özgün nitelikteki eserin işleme eser olduğunu, davalının ise "Nuh Yayıncılık" adıyla yayınlanan ve müvekkilin eserinden izinsiz olarak alınarak çoğaltılıp yayılan "Tecvidli Kur"an-ı Kerim" isimli kitabın yayıncısı olduğunu, davalının müvekkilin bu eserini renklerden, sayfa altındaki izahlara ve sunuş biçimine kadar izinsiz olarak aynen aldığını, çoğaltılıp yaydığını, davalının eyleminin çoğaltma ve yayma hakkının ihlali yanında haksız rekabet de oluşturduğunu ileri sürerek maddi ve manevi tazminat ile muhtemel tecavüzün men"ine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili tarafından basılan eserlerin tamamının müvekkilinin ve ekibinin emeğinin ürünü olduğunu, tamamının tescilli olduğunu, işlenme olduğu iddia edilen eserin Kuran-ı Kerim olduğunu, davacının ürününün bilinen örneklerden biri olduğunu, davacının ürününün işleyenin hususiyetini taşıyan özgün fikir ve sanat mahsulü olarak kabulünün söz konusu olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; taraflara ait nüshaların birbirlerinden tamamen farklı olduğu, herhangi bir hak tecavüzünün olmadığı, tazminat şartlarının da oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.