MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 14/08/2011 tarihinde meydana gelen trafik kazasında, sürücüsü davalılardan ... ruhsat sahibi ise davalılardan ... olan 51 KK 235 plaka numaralı kamyonun davacı ..."nun kullandığı motosiklete çarpması neticesinde davacının yaralandığını, %38 oranında sakat kaldığı bu nedenle 25.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar ... ve ...; alacak hakkı zamanaşımına uğradığını, davacı tarafın ... 1. Ticaret Mahkemesinin 2012/510 esas sayılı dosyasında sigorta şirketi ile anlaşmaya vardığını, bu sebeple bu kazadan doğacak haklar itfa edildiğini, ... 1. Ticaret Mahkemesi"nin 2012/510 esas sayılı dosyasının kesinleşmediğinden davalarında delil olarak gösterilemeyeceğini, kusura ve zararın miktarına itiraz ettiğini, haksız davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının herhangi bir üzüntüsü tespit edilemediğinden olmayan üzüntü ile haksız fiil arasında irtibat da olmadığından manevi tazminat talebinin şartlarının oluşmadığı görülmekle sübut bulmayan davanın reddine,
karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminata ilişkindir. Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli ve tarafların kusur durumu da gözönünde tutularak,6098 sayılı B.K.’nun 56. maddesi özel haller dikkate alınarak, hak ve nasafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nın 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nasafete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacının %38 malüliyeti, davalının %75 asli kusur durumu dikkate alındığında hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 11/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.