MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık ... müdafiinin süre tutum dilekçesi içeriğinden, temyiz isteminin sanık müdafii sıfatıyla müvekkili hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan vekili sıfatıyla sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu, sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemi bulunmadığı anlaşılmakla, beraat hükümleri inceleme dışı tutulmuştur.
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 Sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 29.01.2016 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanık müdafiinin bu karara yönelik temyiz sebeplerinin reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ... müdafiinin, katılan ... vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Katılan ... hakkında Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 26.08.2015 tarihli raporda, meydana gelen yaralanmanın "Duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflama veya yitirilmesi niteliğinde olduğunun" belirtilmesi karşısında, katılanın tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafileri ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevk edilerek, yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması yada yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı ve 5237 sayılı TCK’nin 86 ve 87. maddesindeki ölçütlere göre niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kati raporu alındıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumun belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin ağır (4) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, sanığın cezasından TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak (1/2) oranında artırım yapılması,
c)Mahkemece hükmün gerekçesinde olayın oluşunun “...katılan-sanık ..."ın, bir borcundan dolayı hakkında Adana 14. İcra Müdürlüğünün 2015/9728 E. sayılı dosyasında icra takibi yapıldığı, suç tarihinde katılan- sanık ..."ın evine haciz işlemi için gidildiği, haciz işlemi sırasında katılan-sanık ..."ın, borcun 200 TL"lik kısmını ödeyeceğini söylediği fakat alacaklı vekili olan katılan-sanık ... tarafından bunun kabul edilmediği, katılan-sanık ..."in evinde bulunan 2 adet televizyondan birini ve bilgisayarın haczini ve muhafazasını istediği, bunun üzerine katılan-sanık ..."ın ""Buradan mal kaldıramazsınız, bu televizyonu da bilgisayarı da kırarım"" dediği, katılan sanık ... ve haciz memurunun aracın başına döndükleri, katılan-sanık ..."ın, yanlarına gelerek katılan-sanık ..."e yumruk atarak saldırdığı ve ..."in de olay yerinde bulunan ve ele geçirilemeyen sopayı alarak katılan-sanık ..."ın üzerine yürüdüğü, katılan-sanıkların birlikte yere düştükleri, sanık ..."ın, sanık ..."in üzerine atıldığı ve vurmaya devam ettiği...” şeklinde kabul edilerek, katılan sanık ...’in tehdit ve hakaret suçlarından beraatine, kasten yaralama suçundan mahkumiyetine, katılan sanık ...’ın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği halde hükümde ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belli olmaması nedeniyle katılan sanık ... hakkında TCK’nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanması suretiyle çelişkiye neden olunması,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.