MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla kasten yaralama, görevli memura direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında görevli memura görevinden dolayı direnme suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ... yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararlarına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Nevşehir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/137 Esas 2012/4 Karar sayılı ilamının, 18 yaşından küçükken işlediği suça yönelik olduğu, TCK"nin 58/5. fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından tekerrüre esas alınan ilamın çıkartılarak yerine "Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.04.2014 tarihinde kesinleşen, 2013/197 Esas 2014/150 Karar sayılı ilamı ile 6136 sayılı Kanun"un 15/1. maddesi uyarınca verilen 3.000-TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ibaresi eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, tekerrüre esas alınan ceza miktarı açısından CMK"nin 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına,
3) Suça sürüklenen çocuk ... hakkında müşteki ..."e yönelik silahla kasten yaralama suçundan verilen beraat kararına ilişkin müştekinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Müşteki ..."nın 18.11.2014 tarihli duruşmada, suça sürüklenen çocuk ... hakkında şikayetçi olup davaya katılmak istediği halde bu hususta bir karar verilmediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 237/2. ve 260/1. maddeleri gereğince müşteki..."in davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun samimi ikrarı, alınan doktor raporu, olay anında müştekinin yanında bulunan görevli polis memuru olan ve dosyanın diğer müştekisi ..."in tanık sıfatıyla anlatımları ile suça sürüklenen çocuğun katılana karşı silahla kasten yaralama eylemi sabit olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 86/1, 86/3-c-e, 87/1-d ve 87/1-son maddelerinden cezalandırılması yerine, mahkumiyetine yeterli delil olmadığı gerekçesi ile beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
4) Sanık ... hakkında müşteki ... yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a-Sanığa, 5271 sayılı CMK"nin 191. ve 147. maddeleri uyarınca usulüne uygun olarak yasal hakları hatırlatılmaksızın, yargılama konusu suça ilişkin savunması tespit edilmeden sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmek suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Correia de Matos/Portekiz, No: 48188/99, 15.11.2001; Foucher/Fransa, No: 22209/93, 18.03.1997, P. 36) kararlarında belirtildiği üzere sanığa kendini savunma hakkının tanınmaması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 193. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b-Sanık hakkında ileride suç işlemeyeceği yönündeki kanaat ile hakkında verilen 2 ay 15 gün sonuç hapis cezasının TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelendiği, ancak sanık hakkında HAGB kararının değerlendirilmesinde, bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığından bahisle HAGB uygulanmaması suretiyle hükümde çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın CMUK"un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
5) Sanık ... hakkında müştekiler İhsan ve Onur"a yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet kararlarına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a-Sanığa, 5271 sayılı CMK"nin 191. ve 147. maddeleri uyarınca usulüne uygun olarak yasal hakları hatırlatılmaksızın, yargılama konusu suça ilişkin savunması tespit edilmeden sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmek suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Correia de Matos/Portekiz, No: 48188/99, 15.11.2001; Foucher/Fransa, No: 22209/93, 18.03.1997, P. 36) kararlarında belirtildiği üzere sanığa kendini savunma hakkının tanınmaması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 193. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
6) Sanık ... hakkında müşteki ... yönelik silahla kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a-Müşteki hakkında Nevşehir Adli Tıp Kurumundan alınan raporun incelenmesinde, müştekinin yaralanmasının femoral ven, arter ve siyatik sinirde lezyona sebep olduğu için, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının tespiti bakımından olay tarihinden 18 ay sonra müştekinin tüm tedavi evrakları ile birlikte Adli Tıp Kurumundan rapor aldırılması gerektiğinin belirtildiği, ancak bu hususta Adli Tıp kurumundan rapor alınmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nin 87/1-son maddesi uygulanmak suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No:2544/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No:29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere sanığa Avrupa insan Hakları Sözleşmesinin "Adil yargılanma hakkı" başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın "Hak arama hürriyeti" başlıklı 36. maddesine ve CMK"nin 193. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre ise:
c) Sanık hakkında sonuç olarak 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine, 2 yıl 13 ay 15 gün hapis olarak belirlenmek suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
d) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın sonuç ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 20.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.